Klasa Obrony Przed Czarną Magią

18 listopada 1978 roku

Dni przestawały być takie słoneczne i przyjemne, powoli na teren Wielkiej Brytanii wkradała się zima, co było widać choćby po jej manipulacjach z deszczem do którego dodawała śnieg. Wierzba Bijąca zdawała się nie być zadowolona z takiego zagrania i bardzo agresywnie wymachiwała swoimi gałęziami, co Charles widział z okna na I piętrze, gdzie mieściła się sala Obrony Przed Czarną Magią. Do rozpoczęcia zajęć zostało trochę czasu to postanowił sobie obejrzeć błonia. A co się będzie, nie? Szybko jednak znudziło go to zajęcie, więc zajął miejsce przy biurku i zaczął przeglądać notatki by upewnić się co do materiału jaki będzie dzisiaj realizował z V, VI i VII rocznikiem.

Jesień była jej ulubioną porą roku. Trudno powiedzieć czy to ze względu na melancholijny nastrój jaki w niej wywoływała, czy fakt, że zajęcia w szkole dopiero się zaczynały i wszelkie egzaminy znajdowały się jeszcze w dalekiej przyszłości. Dlatego właśnie odrobinę ubolewała nad faktem, że nieuchronnie zbliża się ona ku końcowi i niebawem ustąpi miejsca zimie. A musicie wiedzieć, że zimy panienka Mulciber nie znosiła. Zimą po prostu było nieziemsko zimno. No, i dodatkowo niektórzy uczniowie zachowywali się, jakby po raz pierwszy w życiu widzieli śnieg, którym to obrzucali postronne ofiary.
Tego dnia Ophelia jeszcze nie zdawała sobie sprawy z tego, że pierwsze białe płatki zaczęły pokrywać błonia. Cały poranek spędziła w dormitorium w lochach, więc o pierwszych oznakach zimy dowiedziała się dopiero, kiedy weszła na korytarz na pierwszym piętrze i wyjrzała przez okno. Zaklęła w duchu i nie zastanawiając się dłużej nad zjawiskami pogodowymi weszła do klasy. Przy biurku już siedział nauczyciel, jednak nie była pewna czy zauważył jej wejście.
- Dzień dobry, panie profesorze - przywitała się odruchowo i zajęła swoje stałe miejsce, po czym wyciągnęła na biurko wszystkie przybory potrzebne do notowania.

Spakowała się  dzień wcześniej na zajęcia. Wyszła z dormitorium kilka minut przed zajęciami. Ubrana i ogarnięta zaczęła iść w stronę sali do OPCM. Nie obyło się przed kilkoma wpadnięciami na losowe osoby w korytarzu przez co cicho przepraszała. Ostatnią prostą szła blisko ściany by nie wpaść na nikogo więcej. Weszła po cicho do sali i w końcu odetchnęła z ulgą. Bezpieczna! Rozejrzała się po sali i dostrzegła tylko jedną osobę. Jeżeli był nauczyciel to dodała.
-Dzień dobry profesorze - rzekła i cicho i usiadła w pierwszej lepszej ławce. Choć mogła wybierać od wyboru do koloru, to tym razem nie zamierzała być jakoś super wybredna co do tego.

I znowu środa lekcje za lekcjami. Jak Krukonowi się nie chciało iść.
Najchętniej zrobił by sobie dzień nic nie robienia, bo dosłownie na nic nie miał ochoty. Spał do południa, idąc dopiero do Wielkiej Sali na obiad.Zamiast więc usiąść na swoim miejscu zajął krzesło koło Anne.
Rzucił torbę na ziemie tuż obok i usiadł, starając się rozluźnić...
- Dzień dobry - mruknął.

Bez słowa. Jak cień. Jak pochmurna rdzawa chmura.
Cokolwiek.
CCC wszedł do sali, obrzucił znajdujących już się tam uczniów idealnie zimnym i wyrażającym jedno wielkie nic spojrzeniem. Skinął głową nauczycielowi i na tym kończyłyby się jego jakiekolwiek interakcji z osobami żywymi w tej sali. Bo nie widział ku temu najmniejszych powodów i brakowało mu do tego chęci.
Zajął swoje miejsce i ze znudzeniem oparł się łokciem o brzeg stolika, spojrzenie wbijając absolutnie bezmyślnie przed siebie.

-Hej Jules! - szepnęła wesoło kiedy chłopak się do niej dosiadł. Co prawda nudno było siedzieć tak samej w ławce. Ale teraz ma towarzystwo! Więc się cieszyła. Spojrzała na chłopaka i uśmiechnęła się przyjaźnie. Szturnęla go delikatnie w ramię sowim ramieniem.
-Dalej masz iść zamiar na pokątną za zakupy? - zapytała po chwili z ciekawości. W końcu mogli by pójść w wolnej chwili. A i przy okazji ona mogła by zrobić jakieś drobne zakupy i kupić coś słodkiego. Tak to zdecydowanie było by miło spędzony czas. Ciekawa była czy chłopak zmienił zdanie czy jednak nie.

Została pociągnięta za kimś zanim to na dobre ogarnęła. No nic, zdarzają się i takie rzeczy. Chyba jej się podwinęła koszulka pod szatą, ale szybko to poprawiła, z włosami było jednak gorzej. Sterczały jej włosy z kucyka i wyglądała jakby przed chwilą ściągnęła czapkę i... o nie, chyba były tłuste. Ten dzień był koszmarny. KOSZMARNY PO PROSTU. Kompletnie nie była w nastroju, natomiast Sol... Sol, cóż, wręcz przeciwnie. Jak zawsze zresztą. Nawet nie zdążyła ją przeprosić za to, że Sol na nią wpadła. OPCM? A no tak, trzeba było iść na zajęcia. Nie zdąży się poprawić. Szlag.
- Cze-eść - nadal była mocno niepewna rudowłosej, pomimo jako takiego znania jej przez te siedem lat. Kiwnęła tylko głową, ale nie zdążyła zareagować. Na kolejne pytania też nie zdążyła odpowiedzieć, więc tylko kiwnęła głową i się zarumieniła. - Dz-i-e-eń d-o-obry.
Zajęła więc miejsce obok Sol, czerwona ze wstydu, kompletnie nie ogarniając tego, co się właśnie stało. Była nieprzyzwyczajona. Wyciągnęła wszystkie potrzebne rzeczy i zauważyła że ma rozwiązane sznurówki, ale już jej się nie chciało wiązać. Zrobi to przecież po zajęciach. Po ogarnięciu pióra i atramentu, zauważyła rudą czuprynę Charlesa i mu krótko pomachała, bo może zauważy.

Witał się z każdym, kto przekroczył próg sali, odpuszczając i dając sobie w końcu spokój z przeglądaniem dokumentów. Jak zawsze zajęcia planował by przebiegały bardziej w sposób praktyczny niż teoretyczny, co oczywiście nie oznacza, że od razu będzie im kazał rzucać zaklęcia, teoria wszak była podstawą.
- Jeszcze raz dzień dobry, tym razem kierowane już bardziej do ogółu niż do pojedynczych jednostek - rozpoczął i wykonał mały ukłon w ramach szacunku, który do nich żywił. - Zanim zaczniemy część ćwiczebną, chciałbym się dowiedzieć co nieco o zaklęciach, które duszą przeciwnika. Czy jest ktoś na sali, kto jest w stanie mi i reszcie klasy przedstawić takie zaklęcia i krótko je opisać? Oczywiście, jeśli w trakcie ktoś stwierdzi, że ma coś do dodania to śmiało, proszę się nie krępować.

~
Możecie korzystać z listy zaklęć, możecie też tworzyć własne zaklęcia/przedstawiać pomysły. Nie ma kolejki, każdy kto zamierza coś powiedzieć, niech wcześniej zaznaczy, że podniósł rękę (wtedy może automatycznie przyjąć że Hucksberry udzielił mu głosu). Odpiszę jak najszybciej byście już pod koniec tygodnia wiedzieli czym będziecie się zajmować, jeśli chodzi o praktykę.

Gwałtownie podniósł wzrok w stronę nauczyciela i uniosł lekko jeden kącik ust w uśmiechu.
An co do wyjścia na zakupy to może jak bedzie wolny Wekkend. Spojrzał na profesora.
Zaraz...Ja znam odpowiedź! Kącikiem ust uśmiechnął się. Podniosł rękę do góry.
Incarcerous! I... hmmm... Właśnie... zaklęcie powodujące pojawienie się pęt krępujących ofiarę, które ją duszą.
Dopóki ktoś nie użyje przeciwzaklęcia Finite! albo ofiara nie zostanie uduszona. Hmm... może nastała chwila że po raz pierwszy Jules zdobędzie kilka punktów.Fysalliadanos?-Zapytał tez można zaliczyc do duszenia bo wywołuje realne uczucie duszenia.
Prawda

- Dobrze, panie Nox. Wymienił pan Incarcerous, podstawowe zaklęcie służące do duszenia i jak najbardziej przydatne, zwłaszcza podczas trudniejszych pojedynków. A także Fysalliadanos, zaliczające się do czarnej magii wyższego poziomu, ale także oczywiście wliczającego się do tej kategorii. Przyznaję Ravenclawowi 10 punktów - powiedział Hucksberry, gdy Jules skończył swoją wypowiedź i oparł się o biurko, przyglądając się wszystkim uczniom. - Mało kto wie, że choćby nawet takie Carpe Retractum, rzucone przez wprawnego czarodzieja, o zwiększonej mocy może zadziałać jako zaklęcie duszące. Jak wiecie, jest to zaklęcie, które wyczarowuje sznur podobne do lasso i dzięki niemu może przyciągnąć lub odepchnąć dany przedmiot od czarodzieja, który używa tego zaklęcia. Przy odpowiedniej wiedzy i możliwościach można nim udusić. No ale dobrze, o innych zaklęciach duszących przeczytacie w waszym podręczniku. To będzie wasze zadanie domowe. Teraz przejdźmy do nauki Incarcerous.
Odepchnął się lekko od biurka, przejechał dłonią po swoich półdługich włosach i przywołał strachy na wróble. Pojawiły się przed każdym uczniem.
- Każde z was będzie miał za zadanie sprawić że jego przeciwnik, w tym przypadku strach na wróble, pęknie. Jedynie poprawnie wyczarowany pęt sznurów będzie w stanie sobie z tym poradzić. Dwie pierwsze osoby którym się to uda, otrzymają punkty dla swoich domów. Zanim zaczniecie, pokaże wam jeszcze jak to się robi.
Przybliżył do siebie jeden ze strachów, wyprostował się i skupił tylko na nim.
- Incarcerous - wypowiedział wyraźnie wykonując kilka prostych ruchów różdżką przed sobą. Po chwili pojawiły się sznury, które skrępowały przeciwnika i już po chwili rozległ się trzask a na podłodze wylądowały resztki stracha na wróble.
- Wszystko jasne? Jeśli nie ma pytań, możecie zaczynać.

~
Rzucacie kością "Lekcja". Nie ma kolejki, prosiłbym tylko żeby nie rzucać post za postem tylko najlepiej po kimś. Dwie osoby, które jako pierwsze wyrzucą 'Traf' trzy razy, wygrywają.

Jules dzierżąc różdżkę w dłoni, rzucił pierwsze zaklęcie na wróbla.Spojrzał na koleżankę obok też jej jakoś nie wychodzi to Krukon nie jest sam z taką porażką.
-Incarcerous!- "dźgnął" różdżką w kierunku wróbla.
Zamknął oczy i skupił się. Oczyścił umysł i czekał na efekt .Kiedy usłyszał ciche Co Cię nie zabije, to Cię wzmocni od razu uśmiechną się pod nosem.Ostatecznie doszedł do wniosku, iż ponownie pierwszego zaklęcia może pomóc, wiedząc, że tak czy inaczej zadanie zostanie nie zaliczone ale to się jeszcze okaże Julek ma jeszcze dwa podejścia kto wie a nóż się uda.
Robił co mu kazano zrobić. I oby za drugim razem i kolejnym Julkowi się udało .Chyba po tych ćwiczeniach zwiększy mu się ego, no bo błagam, rzadko kiedy ktoś ma takiego farta, prawda? Nawet, gdy jest się dobrym lub przeciętnym z Obrony Przed Czarną Magią. Chyba większość młodych i uczących się jeszcze czarodziejów chociaż raz rzuciłaby nieudana obronę czy atak.

The member 'Jules Nox' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Podniosła głowę i spojrzała ja Julesa uśmiechnęła się kiedy rzucił się do odpowiedzi. Wstała i skierowała się do stracha na wróble, który aktualnie był jej przeciwnikiem. Więc ma się rozpaść hm? Ciekawe czy mi się uda... Byle by mi poszło lepiej niż ostatnim razem. Wyprostowała się, wyjęła różdżkę i po odpowiednim ruszeniu nadgarstkiem wypowiedziała słowa.
-Incarcerous!