Pusta Sala

The member 'Natalie Dark' has done the following action : Rzuć kością

'Lekcja' :

Result :

Obudziła się z przerażającego koszmaru, a jej budzikiem okazał się krzyk, który wydobył się z jej gardła. Nieco przestraszona uniosła swoją głowę znad książki do zielarstwa. Przetarła spocone czoło rozglądając się po dormitorium, aby sprawdzić, czy nikt nie był świadkiem jej koszmaru. Ucząc się, musiała przysnąć nad podręcznikiem. Od pewnego czasu miała problemy z snem i nie potrafiła porządnie wyspać się w trakcie nocy. Odgarnęła z twarzy zagubione kosmyki włosów, zaczesując je palcami do tyłu. Wypuściła głośno powietrze z usta, próbując doprowadzić się w jakimś stopniu do normalności. Powoli wstała z twardego krzesła, rozprostowując ścierpnięte kości. Spanie w takiej pozycji naprawdę jej nie służyło.
Przeniosła spojrzenie na zegar, znajdujący się się na ścianie i z przerażeniem w oczach zorientowała się, że jest mocno spóźniona! Doskonale pamiętała, że była umówiona z Ślizgonką, aby poćwiczyć trochę machanie kawałkiem magicznego patyka. Miała nadzieję, że te krótkie, dodatkowe lekcje z Natalie nieco pomogą jej w posługiwaniu się różdżką. Była w tym wyjątkowo beznadziejna. Nic dziwnego, że przez kilka lat jej starszy brat wmawiał jej, że pewnie jest zwykłym mugolem tak jak jej matka i nie potrafi czarować. Dopiero, kiedy przypadkowo udało jej się użyć na nim drętwoty, podczas kłótni na korytarzu, zmienił zdanie na jej temat.
Porwała z kufra stojącego przy jej łóżku swoją różdżkę, którą schowała w kieszeń, do ręki biorąc dość sporej wielkości tomisko.
Po kilkunastu długich minutach w końcu dotarła do pustej sali, w której były umówione. Była spóźniona, więc nic dziwnego, że starsza uczennica znajdowała się już w pomieszczeniu.
- Cześć. Przepraszam za spóźnienie.
Mruknęła, opadając na ławkę obok niej.
- Co już ćwiczysz?

Ledwie zdążyła stwierdzić, że wymowa zaklęcia wywołuje "coś", a do sali weszła panna Clemen. Natalie odruchowo zerwała się z krzesła by się jej ukłonić na powitanie, po czym z powrotem na nie usiadła, przerzucając stronę, którą zmienił wlatujący przez okno powiew wiatru.
- Witaj Addyson. Ach tak, czas... - zamruczała pod nosem, zerkając na zegarek. Rzeczywiście, było nieco po czasie.
Uśmiechnęła się do dziewczyny i machnęła na to ręką.
- Nie przejmuj się. Każdemu mogło się zdarzyć. Ważne, że dotarłaś. - Pannie Dark dopisywał na razie humor i to było widoczne. Ba, na jej twarzy malowało się nawet coś na kształt nieświadomego uśmiechu. Czarownica była chyba bardzo zmienną istotą pod tym względem.
Spojrzała ponownie w podręcznik i poprawiła się na miejscu.
- Powtarzam własnie materiał z VI klasy. Dzisiaj Transmutację - wyjaśniła.
- Nie wiem, czy będziesz kojarzyć. Przerabialiście już Mimetes Vulnus? Zaklęcie maskujące zranione fragmenty skóry - wyjaśniła jego przybliżone działanie, bo zdążyła już zauważyć, że to znacznie szybciej wpada ludziom do głowy. Inkantacje się mylą, działanie zaklęć rzadziej.
Ślizgonka pogrzebała chwilę w torebce i wyjęła z niej niewielki scyzoryk. Ot dwucentymetrowy zdobiony breloczek, jaki czasem przypina się do kluczy. W sumie, nawet teraz był on przyczepiony do jakichś kluczy.
Uśmiechnęła się kwaśno, rozkładając go.
- Cóż... maskujące rany.. - powtórzyła niechętnie rozkładając maleńkie ostrze i przecinając nim fragment skóry na prawej, nieczarującej ręce.
Wrzuciła narzędzie do torby i przyjrzała się ranie z bliska.
- Ledwie skaleczenie, ale do ćwiczeń powinno wystarczyć - stwierdziła, nic sobie nie robiąc z tego małego aktu samookaleczenia.

- Przepraszam... Przysnęłam nad książką, a później schody zaczęły się ze mną bawić. One naprawdę mnie nie lubią.
Nagięła nieco rzeczywistość nie chcąc przyznawać się do tego, że naprawdę całkiem smacznie przysnęło się jej nad podręcznikiem.
Dłuższą chwilę zastanowiła się nad pytaniem zadanym przez Natalie. Czy oni ćwiczyli już to zaklęcie? Nie była za bardzo przekonana co do tego.
- Szczerze? Nie pamiętam. Ale czytałam na jego temat.
Tego była w stu procentach pewna. Książkę do transmutacji przeczytała od deski do deski, a że jej pamieć nie należała do tych najgorszych, to zapamiętała z niej dużo. Nie pozostaje jednak zbyt wiele wątpliwości, że najlepszą książką była ta od zielarstwa. Puchonka uwielbiała czytać, grube tomisko, nawet jeśli robiła to po raz czwarty, czy piąty.
Spojrzała na czarownice, gdy ta niewielkim scyzorykiem wykonała niewielką ranę na swojej ręce.
- Równie dobrze mogłaś obwiązać czymś rękę. Z tego co wiem zaklęcie maskuje też opatrunki.
Zaproponowała, chociaż czerwona ranka pojawiła się już na skórze Ślizgonki. Nie miała problemów widząc krew, bo już nie raz, nie dwa zdarzało się jej obcierać o różne przedmioty.
- Eh... Ja chyba wybiorę coś banalnego. Accio będzie chyba najodpowiedniejsze.
Nie mogła od razu rzucać się na jakieś specjalnie trudne zaklęcia, skoro problem sprawiały jej zwykłe szkolne czary. Powoli wyciągnęła spod szaty łańcuszek, który dostała od matki na dziesiąte urodziny i ściągnęła je z szyi, odkładając na sam kraniec ławki.

Przyjęła jej usprawiedliwienie bez cienia sprzeciwu. Nie wnikała, czy dziewczyna mówi prawdę, czy też kłamie. W rzeczywistości mało ją to interesowało. Komplikacje związane z dotarciem były sprawa Puchonki, dla Natalie liczył się efekt końcowy, czyli możliwe do zaakceptowania spóźnienie. Ślizgonka pognała już myślami dalej.
Pokiwała głową, słysząc kolejną odpowiedź, nadal poświęcając sporą uwagę wykonywanym przez siebie czynnościom.
Uśmiechnęła się pod nosem, gdy dotarła do niej propozycja koleżanki.
- Zdaje sobie z tego sprawę. Zamierzam jednak przetestować zaklęcie na różnych płaszczyznach. Na ukrywanie opatrunków przyjdzie jeszcze czas. One wydaja mi się mimo wszystko nieco trudniejsze - wyjaśniła i podniosła na nią wreszcie oczy, obdarzając uprzejmym uśmiechem.
- Gdybyś potrzebowała jakiejś pomocy, to mów śmiało. - Puściła do niej oko, pokazując jej gestem żeby się rozgościła, a sama wróciła do swoich spraw.
Accio? To osoba w szóstej klasie musi to jeszcze ćwiczyć? Przecież to są podstawy.
Chwyciła ponownie różdżkę odłożoną przed chwilą na ławkę i wycelowała jej koniec w draśnięcie na ręce.
- Mimetes Vulnus. - Ranka zaczęła powoli i niechętnie znikać, jak gdyby w mgnieniu oka się zasklepiała. Charakterystyczne szczypanie było jednak wciąż wyczuwalne. Darkówna przejechała palcem po miejscu, w którym znajdowała się rana i nieprzyjemnie się skrzywiła.
Nadal wyczuwalna.
Westchnęła i ponownie wymówiła formułę, jednak to nie pomogło.
Muszę coś z tym zrobić.
Podeszła z powrotem do książki chcąc sprawdzić, czy aby na pewno niczego nie pominęła.

The member 'Natalie Dark' has done the following action : Rzuć kością

#1 'Lekcja' :

#1 Result :


--------------------------------

#2 'Lekcja' :

#2 Result :

- Rozumiem.
Szepnęła jedynie cicho nie krytykując sposobów przyswajania zaklęć przez młodą uczennicę. Była już wystarczająco dorosła, aby wiedzieć jak najlepiej nauczyć się rzucać zaklęcia.
- Faktycznie, to dobry pomysł.
Dodała po chwili tak cicho, starając sobie przypomnieć jak ma wyglądać czar, którego sama próbowała wykonać.
Wiedziała, że, ów zaklęcia powinna nauczyć się wykonywać już na czwartym roku, ale nigdy nie miała ku temu okazji. Gdy ćwiczyli to na zajęciach w klasie, ona wtedy leżała z jakąś dziwną wysypką w skrzydle szpitalnym i chyba zapomniała, aby poćwiczyć je na... czymkolwiek. Poza tym bała się używać swojej różdżki, kiedy w pobliżu nie było kogoś, kto mógłby jej pomóc w razie komplikacji.
Teraz jednak w pobliżu była Natalie. Ślizgonka, która była znacznie bardziej doświadczona w machaniu patykiem, niż Puchonka.
Szybko zaczęła przypominać sobie treść notatek, które wciśnięte były w jej podręcznik do zaklęć i uroków. Pamiętała, że jeżeli nie widziało się upragnionego przedmiotu należało wypowiedzieć "Accio" + nazwę, natomiast, kiedy rzecz była na widoku wystarczyło machnąć w jej kierunku różdżką mówiąc jedynie "Accio".
Addyson wyprostowała się na krześle i odchrząknęła znacząco. Skupiła się na wisiorku znajdującym się na końcu ławki i machnęła w jego kierunku patykiem.
- Accio.
Clemen nie spoczęła na laurach, kiedy biżuteria nie doleciała do jej dłoni, opadając na jej kolana. Dla Addyson ważne było przynajmniej to, że wisiorek ruszył się z miejsca i przemieścił się o kilka centymetrów.
Szybko odłożyła wisiorek na poprzednie miejsce i znowu machnęła swoim dziesięciocalowym patykiem w powietrzu.
- Accio.
Po raz kolejny przywołała do siebie przedmiot, a gdy ten znalazł się już dostatecznie blisko niej, pochwyciła go drugą ręką.

The member 'Addyson Clemen' has done the following action : Rzuć kością

#1 'Lekcja' :

#1 Result :


--------------------------------

#2 'Lekcja' :

#2 Result :

Usiadła na krześle i zaczęła ponownie wertować podręcznik, nie zwracając większej uwagi na koleżankę. Natalie była teraz pogrążona w swoim własnym świecie wypełnionym po brzegi księgami, zaklęciami, eliksirami i ciągłym dążeniem do zdobycia nowej wiedzy.
Niestety, nie udało jej się wyczytać z książki nic ponad to, co już wiedziała. Wstała od stolika obeszła go dookoła, przysiadając na jego kancie. Spojrzała na rękę, z której iluzja zaczęła już znikać.
Westchnęła zawiedziona. Jak widać naprawdę potrzebowała jeszcze ćwiczeń, bo ten efekt miał się utrzymywać przynajmniej przez kilka godzin.
Sięgnęła do torebki, z której wyjęła jeden z małych plastrów i zakleiła nim rankę. Odchrząknęła (jakby to było w ogóle potrzebne) i wycelowała różdżkę w naklejony kawałek materiału.
- Mimetes Vulnus. - Różdżka trzasnęła, ale nic się nie stało.
- Mimetes Vulnus - powtórzyła z lekką irytacją w głosie, co spowodowało, że plaster zamiast zniknąć, zmienił jedynie kolor z białego na cielisty, ale bynajmniej nie stał się przez to mniej widoczny na trupiobladej skórze Ślizgonki.
Mniej nerwów, więcej skupienia.

The member 'Natalie Dark' has done the following action : Rzuć kością

#1 'Lekcja' :

#1 Result :


--------------------------------

#2 'Lekcja' :

#2 Result :

Ostrożnie, żeby nie przeszkodzić Natalie, Addyson wstała z krzesła na którym siedziała i położyła wisiorek na wcześniejszym miejscu. Tym razem odsunęła się pod sam koniec sali, aby wypróbować rzucenie zaklęcia ze znacznej odległości. Skupiła się na przedmiocie leżącym na blacie i machnęła różdżką.
- Accio wisiorek
Mruknęła cicho, ale na tyle wyraźnie, aby rzucony czar mógł się udać. Nie wyszło jednak na tyle dobrze, aby biżuteria wylądowała w ręce Addyson. Wylądowała mniej więcej w połowie drogi do czarownicy, opadając na podłogę.
Puchonka westchnęła cicho, ale bez zbędnych słów podniosła prezent i odłożyła go na poprzednie miejsce. Wróciła pod ścianę i ponownie zamachnęła patykiem.
- Accio wisiorek
Tym razem jednak nic się nie wydarzyło. Biżuteria nawet nie drgnęła, bezwładnie leżąc na zakurzonym blacie.

The member 'Addyson Clemen' has done the following action : Rzuć kością

#1 'Lekcja' :

#1 Result :


--------------------------------

#2 'Lekcja' :

#2 Result :

Oparła się rękami z tyłu o ławkę i zapatrzyła na moment w ćwiczącą koleżankę. Było widać, że dziewczyna robi bardzo szybkie postępy.
Może nie jest aż tak źle.
Przechyliła głowę w zamyśleniu.
Tylko co się stało, że dotąd nie widziała potrzeby się go nauczyć?
Panna Dark na co dzień używała magii. Pomagała nią sobie w sprzątaniu, uczeniu się, szukaniu rzeczy, upiększaniu ubrań, naprawianiu zepsutych przedmiotów... Robiła to cały czas. Magia weszła jej wręcz w krew i jej utrata znacznie odbiłaby się na jej życiu choć nie uczyniłaby jej inwalidą. Czarownica wiedziała, jak zrobić coś własnymi rękami, ale zwyczajnie wolała w tym celu poćwiczyć kilka zaklęć. Zawsze to jakiś sposób na zwiększenie swojej wytrzymałości i precyzji.
"Wykorzystuj każdą okazję by stawać się lepszą" takie było jej motto.
Potrząsnęła głową i wróciła do własnych ćwiczeń. Przymknęła powieki, by lepiej się skupić.
Podniosła powieki, spojrzała na zranioną rękę i wyszeptała zaklęcie. Plaster zaczął znikać i po chwili był już zupełnie niewidoczny. Dziewczyna obejrzała go ze wszystkich stron i przejechała po jego powierzchni opuszkiem palca. Nic pod nim nie wyczuła. Uśmiechnęła się szeroko jak zawsze, gdy czyniła znacznie postępy.
Wyjęła z torebki kawałek bandaża i owinęła nim prawy nadgarstek. Tym razem zamierzała spróbować rzucić zaklęcie bez wymawiania go. Skupiła się na tym, jaki efekt chce osiągnąć, wbiła spojrzenie w materiał i machnęła różdżką, pomagając sobie jeszcze powtórzeniem inkantacji w myślach. Również to zadziałało.
Twarz Ślizgonki przyozdobił kolejny uśmiech zwycięstwa. Odwróciła się do koleżanki.
- Jak ci idzie? - zapytała całkiem wesołym głosem, naprawdę zainteresowana. To wcale nie tak, że jeszcze przed chwilą sama obserwowała jej postępy, w zamyśleniu analizując istotę magii otaczającej wszystkich ludzi.

The member 'Natalie Dark' has done the following action : Rzuć kością

#1 'Lekcja' :

#1 Result :


--------------------------------

#2 'Lekcja' :

#2 Result :

Mimetes Vulnus opanowywane przez Natalie w końcu zaczęło częściej wychodzić. Zaklęcie co prawda nie dawało stuprocentowego efektu,  gdyż to wymagało częstszego używania, jednakże w końcu dziewczyna je pojęła.


[Możesz wpisać je do swojej Karty Rozwoju, +1 PD]