Stara klasa Obrony Przed Czarną Magią

-Jaki bezsens. Tak bardzo lubię czarować, a tak bardzo mi to dzisiaj nie wychodzi - Padła plecami na ziemie i leżała tak chwilę. Zamknęła oczy i zaczęła głęboko oddychać przez nos, że powietrze wypuszczała ustami. Powinna się wyciszyć. Im bardziej była zła tym bardziej zaklęcia jej nie wychodziły. No, ale w końcu musi jej się udać ileż razy musi próbować!
-No doobra. Może w końcu mi się uda. Wdech wydech. Tergeo - Zrobiła I znowu nic za pierwszym razem. Ależ ona była zdmotywowana!
-Tergeo - Udało się! No w końcu. Jeszcze tylko troszkę i w końcu jej się uda. Jeszcze ce trochę dasz radę An.
-Jestem coraz bliżej do nauczenia się tego zaklęcia nie sądzisz?

The member 'Annie Arias' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Trzymała kciuki i kibicowała Annie całą sobą. Bedzie dobrze. Bedzie dobrze. Bedzie dobrze! Troszkę oklapł jej entuzjazm kiedy zobaczyła kolejną porażkę, ale nie dala tego po sobie poznać. To tylko sfrustrowałoby Annie jeszcze bardziej.
- Jeszcze raz! Jeszcze troszeczkę. Ohh Brawo!
W końcu! Taaak! Ale to jeszcze nie świadczyło o tym, że nauczyła się do końca, o nie. Musiała jeszcxe spróbować. Była już naprawdę blisko i Eileen zamierzała kibicować jej do końca.
- Spróbuj jeszcze, to naprawdę już powinno się udać.

Nie wiedziała już co robi źle spoglądała zdołowana na swoją różdżkę. Robiła wszystko jak należy, a mimo to czuła, że ze nie robi żadnych postępów. Niechętnie podniosła się do siadu.
-Tergeo, Tergeo - Uniosła różdżkę na plamę i w głowie zaczęła sobie powtarzać zaklęcie Tergeo i znowu nic. Tergeo, Tergeo, Tergeo! NO CO ROBIE ŹLE??!! Aż zaczęła z złości uderzać pięścią w ziemię, ale musiała szybko skończyć bo zaczęły boleć ją dłonie, a z oczu zaczęły płynąć łzy.
-Chyba się dzisiaj nie nauczę tego zaklęcia... - czuła się kompletnie załamana. Musiała odpocząć i zjeść. Może uda się jej przy kolacji. W końcu dzień jeszcze ce się nie skończył. Otarla łzy rękawem i pociągnęła nosem kilka razy.

The member 'Annie Arias' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Eileen aż się serce ścicnęło, kiedy zobaczyła taką reakcję. Nie spodziewała się, że Puchonka jest aż tak wrażliwa! Od razu do niej przypadła i ją przytuliła mocno, jak siostrzyczkę. W istocie Annje była dokładnie rok starsza od jej najmłodszej siostrzyczki, a to już sporo znaczyło.
- Annie nie smuć się, proszę! - Gryfonka sama miała ochotę się rozpłakać, gdyby tylko była do tego zdolna. Tyle łez wypłakała w swoim życiu, że ciężko było wywołać kolejne. - Annie... To tylko zaklecie. Ja wiem że ci przykro, rozumiem... Ale nauczysz się, zobaczysz!

Szczęście jej nie sprzyjało, jak to możliwe, że tak bardzo lubi zaklęcia z magii, a tak bardzo w praktyce jej to nie wychodzi?! Jakim przegrywem życiowym trzeba być żeby takie rzeczy się działy... No tak trzeba być w domu puchonów.
-Przepraszam poniosło mnie... Tak bardzo lubię czarować, ale... Tak bardzo mi to nie wychodzi, że czasami za bardzo ponoszą mnie emocje - powiedziała smętnym tonem ciągając nosem po raz ostatni. Nie spodziewała się, że Gryfonka zareaguje w taki emocjonalny sposób. Bardzo ją to ucieszyło, aż się jej ciepło na sercu zrobiło!
-Dziękuję, Twoje słowa na pewno mi pomogą przy nauce tego zaklęcia! - rzekła weselszym tonem, wtuliła się w Gryfonkę mocno. Mimo, że nigdy nie miała rodzeństwa, powoli rozumiała jak to jest je posiadać, to całkiem miłe uczucie!
-Może po kolacji spróbuję jeszcze raz - dodała zdeterminowanym tonem. Odsunęła się od Gryfonki i dała jej całusa w czoło od tak, w podzięce za chęć pocieszenia jej w takiej sytuacji. Odsunęła się i usiadła po turecku na ziemi.
-Jeszcze raz dziękuję, że mnie pocieszyłaś, naprawdę mi to pomogło - uśmiechnęła się szeroko do nowej znajomej. Już się cieszyła, że poznała kogoś w szkole kto ma podobne zainteresowania. W dodatku może się to okazać znajomość na dłuższy okres czasu.

- Nie smuć się Annie, dopiero poznajemy to zaklęcie - pocieszała Puchonkę Eileen. - A przecież jedną z cech Hufflepuff jest pracowitość, prawda? Raz dwa się tego nauczysz, tylko troszkę poćwiczysz i będzie dobrze. Naprawdę, Annie!
Gryfonka pocieszała jak mogła i w końcu udało jej się to! Co za bezpośredniość okazywanych uczuć, coś niesamowitego. Panienka Gray nie spotkała się z czymś takim jeszcze z niczyjej strony, prócz młodszej siostrzyczki. To znaczy... jej lepszej połowy. Pogłaskała Annie po plecach, tak dla dodania otuchy.
- Cieszę się, że mogę poprawić Ci humor. Ty poprawiłaś mi, wtedy na błoniach... To całkiem miłe zrządzenie losu, że się spotkałyśmy. Chyba mam szczęście do znajdowania przyjaciół w Hufflepuffie. Znasz Nathalie Powell? Z mojego rocznika. Z nią też znalazłam wspólny język.
Gryfonka cały czas się uśmiechała, naprawdę szczęśliwa, że udało jej się z kimś dogadać.
- To co, zbieramy się na kolację? Tylko trochę ogarnę po nauce...

-No mam taką nadzieję, ty się szybciej tego nauczyłaś zazdroszczę Ci - Zmarszczyła nos w geście dezaprobaty. Może szybkość nauki nie była jej mocą stroną, ale pracowitością potrafi to wszystko nadrobić. No nic! Nie ma co się załamywać tylko uczyć się dalej, znając ją to będzie powtarzać to zaklęcie w kółko póki się go nie nauczy.
-Hm kojarzę z wyglądu, ale chyba nie miałam okazji za dużo z nią porozmawiać. Jak się okazuje Gryfoni to się z każdym potrafią dogadać - zaśmiała się pod nosem wesoło. Było o niebo lepiej i słowa Eileen naprawdę jej pomogły, a pozytywny humor na nowo powrócił.
-A! To już czas kolacji? Tak szybko?! - Niemożliwe! Tak szybko jej czas zleciał?! Aż musiała wyszukać jakiś zegarek, o ile był w tym pomieszczeniu. Po raz kolejny jej dzień zleciał tak szybko, że sama nie zauważyła, że to już czas kolacji. Jednak nauka zaklęcia w wolny szkolny dzień może płynąć szybko.

- Nie, jeszcze nie, ale zanim się tutaj ogarniemy, zanim zejdziemy do Wielkiej Sali to już będzie właściwa pora. A co do tego dogadywania to... różnie bywa. Jestem raczej kiepska w nawiązywaniu nowych znajomości... Tak, mało po gryfońsku chyba.
Eileen podniosła się z ziemi i podała rękę Annie, żeby jej pomóc wstać, po czym otrzepała swoją szatę i podeszła do stołu na którym leżała książka do nauki i notatki. Zaczęła je skrupulatnie chować do torby i w tym momencie jeden szczegół przykuł jej uwagę.
- Popatrz! - wskazała na regał pod ścianą. - Tu są książki!
Natychmiast ruszyła w ich stronę.
- Może się znajdzie coś ciekawego!

-W sumie to nie wiem, Gryfoni mają tą pewność siebie to ich odróżnia od innych - rzekła w zamyśleniu. Wstała z pomocą Eileen i otrzepała sobie szatę kilkakrotnie z kurzu i resztek brudu o ile tam były.
-Książki? A to nie są stare podręczniki z Obrony Przed Czarną Magią? Czy jakieś kompletnie inne? - Nie zaprzeczyła iż fakt, że są tu książki ją zaciekawił, dlatego też podążyła za znajomą do regału z książkami. Spojrzała na książki na półce i przejechała palcem po jednej z nic. Było aż gruuubo kurzu. Zdmuchnęli kurz z palca i aż ją skręciło w nosie. Kichnęła głośno.
-Przepraszam - mruknęła kręcąc noskiem.

- Myślę, że pewność siebie nie wystarcza do nawiązywania relacji z innymi ludźmi - powiedziała Eileen. - Gryfonów cechuje odwaga i lojalność wobec przyjaciół, ale samo ich pozyskiwanie... Cóż. Z resztą to nie są reguły. Myślę, że Tiarą Przydziału kierują czasem pobożne życzenia. Zawsze się zastanawiałam, dlaczego nie trafiłam do Ravenclaw... Tyle czasu spędzam na nauce...
Westchnęła, przeglądając tytuły książek. Cóż, rzeczywiście same podręczniki. Ale były też takie do klas VII i to już zainteresowało Eileen.
- Zobacz, do ostatniej klasy - podała Annie książkę. - Może dorwiemy coś przydatnego i będziemy przygotowane na następny rok... Albo chociaż zabłyśniemy na zajęciach.

-Zawsze myślałam, że lojalność idzie z parą z odwagą. Ta odwaga pozwala poznawać nowe znajomości. Ale to tylko moja teoria na temat - rzekła z uśmiechem. Spojrzała na podręczniki do których Eileen się dorwała. Były z siódmego roku.
-Wiesz co nie wiem czy coś z nich zrozumiemy. Przynajmniej ja.   - Nie była ani wybitnie zdolna, ani też nie była kompletnym nie ukiem. Ale mimo wszystko zrozumienie niektórych rzeczy z podręcznika z jej roku sprawiają jej problemy, a co dopiero podręcznik z wyższej klasy.
-Choć nie zaszkodzi coś przeczytać. - Kiedy otworzyła książkę pojawiła się cała masa kurzu. Wstrzymała na chwilkę oddech by ręką przegonić kurz. Kiedy w końcu jej się to udało odetchnęła głęboko z ulgą. Otworzyła oczywiście gdzieś na środku podręcznika dlaczego nie, to była zajebiście dobra opcja An. Wzrokiem wertowła podręcznik zastanawiała się czy cokolwiek z niego przyda jej się na przyszłe zajęcia OPCM. Jest na pewno jakaś nikła nadzieja, że tak.

- Ależ nie, zupełnie nie. Może być czarodziej odważny, pogromca smoków i czarnoksiężników, wielki, wspaniały, którego męstwo nie zna granic, a który za nic ma przyjaciół, dla ktorego liczy się tylko chwała i zwycięstwo.
Eileen chwyciła drugi podręcznik, wertując go z zainteresowaniem. Nie żeby planowała do niego siadać już teraz, ale może później, w dormitorium? Chyba nikt nie bedzie mieć nic przeciwko jesli sobie te książki na jakiś czas pożyczą...
- zawsze mozemy po prostu je tu odnieść, jesli nic odpowiedniego nie znajdziemy. Huh... Robię się głodna, Annie. Idziemy?

-Masz rację - Przytaknęła Eileen, w końcu nie każdy gryfon będzie chciał szukać jakiś nowych znajomości, bo duma mu nie pozwala na takie rzeczy.
-Ja je wole tutaj zostawić - rzekła odstawiając podręcznik na swoje miejsce.
-Możemy iść - kiwnęła głową, cofnęła się i wzięła swoje rzeczy, torbę zaś przerzuciła sobie przez ramię. Może jeszcze jak się nauczę Tergeo po kolacji to będzie całkiem udany dzień, byle tylko potrenować aż do skutku!. Plan na dziś już był wystarczyło go w sumie tylko zrealizować.
-To co ruszamy?

z/t x2