Dziennik Natalie

Mój "kochany" kot postanowił nie dać mi dzisiaj spać. Za chwilę szlag mnie przez nią trafi. Robię wszystko, żeby tylko nie obudziła moich sublokatorek. Podejrzewam, że one miałyby mniejsze opory niż ja, by wywalić Salomeę przez okno dla świętego spokoju. Zaczynam się poważnie zastanawiać nad tym, czy nie rzucić na nią jakiegoś uroku uciszającego.

Nie, to nie pomogło. To znaczy, kotka jest już cicho, ale znalazła inny sposób na męczenie mnie w łóżku. Jak widać, spacerowanie po mojej twarzy to jej nowe nocne hobby. Nie mam pojęcia, co się z nią dzisiaj dzieje, ale jeśli to się jeszcze raz powtórzy, to inwestuję w klatkę. Ewentualnie, będzie musiała przywyknąć do magicznego usypiania.

Wredne stworzenie.

30 kwietnia 1978 roku
Czwartek

Pora już chyba rozpocząć odliczanie do testów. Okropnie Wyczerpujące Testy Magiczne (ta ich dosłowność w nazewnictwie -.-) zbliżają się wielkimi krokami. Dzisiaj zdałam sobie sprawę z tego, że nie pozostały już nawet dwa miesiące do mojego zakończenia edukacji. Będę musiała wziąć się wreszcie za powtórki, bo jak tak dalej pójdzie to wejdę na salę zupełnie nieprzygotowana. Oczywiście, jakoś bym sobie poradziła, ale nie interesuje mnie "jakoś". Aspiruję do Wybitnych! Przynajmniej z Eliksirów i Zaklęć. Z OPCM i Transmutacji wypadałoby zdobyć Powyżej oczekiwań, a z resztą nie zejść poniżej Zadowalających. By to osiągnąć, muszę się jednak wziąć w garść i przyłożyć do nauki. Przecież chcę skończyć szkołę z dobrymi wynikami.

Huh. Skończyć szkołę... I co później? Nadal trudno mi w to uwierzyć. Za dwa miesiące stąd wyjeżdżam i co? Będę zdana już wyłącznie na siebie. Może pomyślę nad pracą w szpitalu? Niby to nie jest moje marzenie, ale z czegoś trzeba się utrzymywać, gdy nie można zwrócić się do rodziny o pomoc. Na eliksirach się znam, kilka zaklęć leczniczych też opanowałam. Powinnam sobie poradzić. Najwyżej później poszukam czegoś ciekawszego.

Mniejsza. O przyszłość po Hogwarcie będę się martwiła, kiedy już zdam Owutemy. Na bruku nie skończę, a jeśli to mi dobrze pójdzie, to co może się później nie udać? Przecież dam sobie radę... jakoś. Kurna...

PRZYPOMNIENIE: Pamiętaj o ćwiczeniu gry na skrzypcach. Poświęcasz na to za mało czasu przez co daleko Ci do ideału.

Ehh. Momentami mam wrażenie, że doba ma zbyt mało godzin. Przydałby się zmieniacz czasu... Niestety, o tym cudeńku mogę na razie pomarzyć.

I... zaczął się maj. Słoneczko świeci, ptaszki śpiewają, wszyscy się cieszą, pyłki sypią się na całego, zakończenie roku szkolnego się zbliża. Jak ja tego nie lubię. Ta wszechobecna radość, śmiech i nowe miłostki. Serio, ludzie mogliby to sobie darować. Przynajmniej publicznie. Zwyczajnie mdli mnie od tego przesłodzenia. Powinni pomyśleć o książkach, a nie o amorach.
Z resztą, co mnie to obchodzi. To ich życie, nie moje. Chcą marnować czas na zabawę? Proszę bardzo. Niech korzystają póki mogą. Tylko nie chcę słyszeć biadolenia, jak przyjdą egzaminy.


PRZYPOMNIENIE: Odwiedzić bibliotekę w przyszłym tygodniu.

To oficjalnie był dziwny dzień. Gdy rozmawiałam z pewną krukonką, ni z tego, ni z owego zjawił się Irytek. Nie, w tym nie byłoby jeszcze nic aż tak wyjątkowego gdyby nie fakt, że postanowił mnie porwać i szukać u mnie rady. Pytanie tylko, dlaczego u mnie? Naprawdę jestem jego zdaniem specjalistką od kobiecej logiki?

Dowiedziałam się dzięki tej sprawie kilku naprawdę ciekawych informacji.
1. Irytek jest w stanie odczuwać jakieś głębsze uczucia niż tylko rozbawienie i złość. Jakie dokładnie? Tego nie ustaliłam.
2. Jakimś cudem znalazła się zjawa, która się w nim zakochała. Ba, to podobno nie pierwsza dziewczyna w jego życiu.
3. Poltergeista (gdy jest niematerialny) może uderzyć duch. Warto zapamiętać.
4. W repertuarze naszego psotnika znajduje się opętywanie ludzi. Na szczęście w moim wypadku nie trwa to zbyt długo. Warto jednak uważać.

Po namyśle stwierdzam, że warto było się w to wszystko wmieszać. Bilans zysków i strat wyszedł w tym wypadku zdecydowanie na plus.

PRZYPOMNIENIE: Poszukaj informacji o zaklęciach działających na byty niematerialne.