Pusta Sala

The member 'Natalie Dark' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Jak poleciła jej Ślizgonka, tak zrobiła. Zostawiła swoje rzeczy na czystym krześle i dalej wsłuchiwała się w słowa towarzyszki. Natalie tym razem wydawała się nadzwyczaj miła i wesoła. Wypowiedzenia słowa Chłoszczyść zdecydowanie nie brzmiało zbyt prosto. Utrwalane w myślach przez dziewczynę już łamało język. Na to Puchonka zaśmiała się do siebie, lecz poczuła, że przy tym mogła wyglądać dziwnie, więc automatycznie przestała to robić.
Obserwowała jak Darkówna pokazuje jej działanie zaklęcia. Gdy nie wyszło to cicho zachichotała, ale starała się tego aż tak nie pokazywać by nie urazić tym ciemnowłosej.
- Chłoszczyść - powiedziała bardzo wolno i z tego co sądziła - kalecznie. Ponownie zabrzmiał śmiech Nath. - Masz rację, to jest ciężkie! - szybko dopowiedziała z lekkim uśmiechem na ustach.
Była bardzo zadowolona, że towarzyszce nie przeszkadzało, że zostanie. Bardzo chciała nauczyć się czegoś nowego. Za każdym razem jak brała się do nauki jakichkolwiek zaklęć to musiała spędzić nad tym dużo czasu. To nie było proste w jej wypadku. Ciężko jej sie było skupić na zadaniu. Wiecznie coś ją rozpraszało, ale w sumie to po części zrozumiałe, była jeszcze młoda i roztrzepana.
Gdy dostała książkę od Ślizgonki, to od razu zaczęła czytać co napisali o zaklęciu.
Zaklęcie domowe, które czyści i porządkuje. Można go też używać na ludziach, jednak nie zawsze daje to pożądany efekt i nie jest przyjemne.
Uniosła brwi zaciekawiona i po chwili zwróciła się w stronę brudnego krzesła. Odłożyła podręcznik na czysty i wyjęła swój magiczny patyk z kieszeni szaty. Przymknęła lekko oczy by skupić się na formułce i machając różdżką wypowiedziała.
- Chłoszczyść - zaklęcie zareagowało zupełnie inaczej niż się spodziewała. Krzesło zawahało się i upadło z hukiem na podłogę. Powell zacisnęła oczy i szybko uniosła ręce. Hałas jaki powstał nie był zbyt przyjemny, więc szybko odwróciła się do Darkówny. - Chyba coś mi nie wyszło - powiedziała ze kwaśną miną. Za chwilę jednak uśmiechnęła się i poczuła ciepło w środku. To było jak dodanie otuchy, albo motywacja. Nie do końca wiedziała co to miało oznaczać, ale chęć nauki wzrosła, nie miała zamiaru rezygnować.

The member 'Nathalie Powell' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Natalie nie przejęła się specjalnie tym, że Puchonka zachichotała widząc jej niepowodzenie. Darkównie dopisywał dziś humor i nie zamierzała się przejmować takimi błahostkami. Poza tym, panna Powell wydała jej się dość zaniepokojona, gdy wparowała do sali, więc Natalie nie jako chciała poprawić jej nieco nastrój. Ot przebłysk dobroci u Ślizgonki, który wcale aż tak rzadko u nie nie występował.
Ciemnowłosa odczekała chwilę, przyglądając się jak dziewczyna wyjmuje różdżkę i próbuje użyć zaklęcia. Cóż, nie wyszło. A na pewno nie tak, jak miało. Darkówna odruchowo podskoczyła, gdy krzesło z hukiem upadło na podłogę, jednak po chwili podeszła do niego i odstawiła je na miejsce.
- Może spróbuj trochę wolniej to wymówić i skup się na celu. To wiele ułatwia - poradziła z uprzejmym uśmiechem i sama spróbowała, jednak głupie przyzwyczajenie do przeciągania nieco głosek syczących i dziś dało o sobie znać, skutkując kolejnym trzaśnięciem i zdmuchnięciem z ławki kurzu, który wzbił się w powietrze, wywołując u obu dziewcząt kaszel.
- Dobra, nie tak to miało wyglądać - mruknęła celując w ławkę ponownie.
Chłoszczyść.
Różdżka znów trzasnęła z niezadowoleniem i nic nie zrobiła.
Natalie zbliżyła ją do twarzy i wbiła w nią lekko zirytowany wzrok.
- A ty znowu zaczynasz? Wiem, że nie lubisz gdy się uczę, ale kiedyś muszę. Nie wszystko umiem zrobić z marszu - syknęła cicho do szarego i bardzo upartego patyka. Niespecjalnie ją obchodziło, co w tej chwili pomyśli o niej Puchonka.
Jej relacje z różdżką były dość... skomplikowane i nie dało się ich łatwo wyjaśnić. Trochę jak niekończąca się walka o to, kto tu jest bardziej uparty i potrafi przeforsować własne zdanie. Jakby fakt, że różdżka ją wybrała nie wystarczył. Dziewczyna nadal musiała jej ciągle udowadniać, że był to trafiony wybór.

The member 'Natalie Dark' has done the following action : Rzuć kością

---

#1 'Lekcja' :

#1 Result :


--------------------------------

#2 'Lekcja' :

#2 Result :

Gdy Natalie zaczęła mówić do różdżki, to dość rozbawiło Puchonkę. Już nie odbierała takich reakcji za coś złego. Sama dokładnie tak by się zachowywała gdyby jej magiczny patyk nie współpracował.
Postanowiłam posłuchać rad swojej towarzyszki i podeszła ponownie do brudnego krzesła. Skupiła swoje myśli tylko na tym by wszystko jej się udało. Machnęła różdżką i wypowiedziała szeptem zaklęcie.
- Chłoszczyść -  mruknęła powoli skoncentrowana na zadaniu, a krzesło po chwili było czyste.
Zaskoczona wbiła ręce do góry na znak zadowolenia.
- Udało mi się, widziałaś? -  powiedziała do Ślizgonki z ogromnym uśmiechem.
Za moment jednak przybrała poważną minę by nie pomylić się ponownie. Coś jej zaczęło wychodzi i była z siebie dumna, ale to nie koniec nauki. Jak raz wyjdzie to nie oznacza, że od razu już wszystko potrafi.
Podeszła tym razem do miejsca gdzie przed chwilą z hukiem zwaliła krzesło. Postanowiła spróbować posprzątać kurz, który opadł na podłogę. Zmrużyła powieki i skupiła się ponownie by prawidłowo wypowiedzieć formułkę. Tym razem bezgłośnie wypowiedziała zaklęcie.
Chłoszczyść
Gęsty kurz zniknął z podłogi, a ona zaczęła podskakiwać jak mały piesek.
- Widziałaś! To dzięki twoim radom! - wykrzyknęła uradowana Nath i przeszła swoich wyczyszczonych miejsc z dumą.

The member 'Nathalie Powell' has done the following action : Rzuć kością

---

#1 'Lekcja' :

#1 Result :


--------------------------------

#2 'Lekcja' :

#2 Result :

Uśmiechnęła się dobrotliwie, trochę jak matka obserwująca postępy swojego dziecka. Możliwość nakierowywania kogoś na dobrą ścieżkę i doradzania mu chyba naprawdę budziła w niej jakieś bardziej ludzkie instynkty. Zwłaszcza, gdy uczeń słuchał jej rad i był za nie wdzięczny.
Zaklaskała nawet w dłonie, gdy kolejna próba Powell się udała.
- Ta rada pomaga przy większości zaklęć. Choć często zależy to też od różdżki. Moja nienawidzi wahania i braku ogłady, więc reaguje tym gorzej na niepewność związaną z nauką. - Odchrząknęła, wyprostowała się i skupiła na stercie papierów, którą niedawni zrzuciła z biurka. Machnęła różdżką.
- Chłoszczyść - powtórzyła głośno i wyraźnie, a kartki ułożyły się równo na swoim miejscu. Również kurz i wszelakie zabrudzenia znikły natychmiast ze wskazanego mebla.
Ślizgonka uśmiechnęła się z satysfakcją.
Machnęła drugi raz, tym razem skupiając się na pajęczynach dyndających w kątach i wciąż nabijających się z jej niepowodzeń. Nie wymówiła inkantacji. Powtórzyła ją jedynie w myślach. Zawsze starała się jak najszybciej zaczynać używanie zaklęcia niewerbalnie, by przesadnie nie przyzwyczaić się do mówienia go na głos. Zawsze wolała czarowanie niewerbalne, które wydawało jej się o niebo lepsze, niestety często trudniejsze. Nawet, gdy panowało się już dobrze nad zaklęciami.
Tym razem różdżka jej usłuchała i pozbyła się niechcianej ozdoby.
Na twarzy ciemnowłosej znów zagościł uśmiech satysfakcji. Wreszcie zaczynało wychodzić tak, jak należy.

The member 'Natalie Dark' has done the following action : Rzuć kością

---

#1 'Lekcja' :

#1 Result :


--------------------------------

#2 'Lekcja' :

#2 Result :

Nathalie z uwagą obserwowała poczynania Ślizgonki. Zazdrościła jej precyzji i takiego samozaparcia. Sama nigdy czegoś takiego nie miała. Jeśli chodzi o naukę to niestety ciężko jej było się za to zabrać. Oczywiście uwielbiała poznawać nowe rzeczy i jak już się za coś zabierała, potrafiła włożyć w to serce. Niestety potrzebowała do tego towarzystwa i też jakby zabawy.
Uśmiechnęła się gdy dziewczynie wszystko wyszło. Zaklaskała w ręce by pogratulować jej wykonanego zadania.
- Świetnie ci to wychodzi. - zagadnęła Nath i wzięła się za swoją pracę.
Podeszła tym razem do okna, które wyglądało jakby nikt go nie czyścił przez przynajmniej sto lat. Przymknęła powieki i ponownie chciała spróbować bezgłośnie rzucić zaklęcie, lecz tym razem efekt był zupełnie inny. Podmuch jaki wydobył się z jej patyka poleciał na nią i sprawił, że ta zaczęła kaszleć.
Nie miała zamiaru odpuścić.
O nie! Wyczyszczę to!
Wrzask w myślach zmotywował ją i ponownie rzuciła zaklęcie machając różdżką.
- Chłoszczyść - powiedziała donośnym głosem.
Zadziałało. Bród zniknął, a okno błyszczało niczym kałuża. Blondynka uśmiechnęła się do Natalie.
- Chyba nie jest już tak źle, tylko nie mogę przesadzać... - skomentowała swoje poczynania. Nie było to skierowane do Darkówny, lecz bardziej do siebie. Jakby ocenienie swojej dotychczasowej nauki.

The member 'Nathalie Powell' has done the following action : Rzuć kością

---

#1 'Lekcja' :

#1 Result :


--------------------------------

#2 'Lekcja' :

#2 Result :

Natalie zachichotała, gdy zaklęcie uderzyło Puchonkę rykoszetem, jednak szybko opanowała tę reakcję, sprowadzając ją praktycznie do samego parsknięcia.
- Dokładnie i ze skupieniem - przypomniała, zabierając się za układanie nieco poprzewracanych przedmiotów na oczyszczonych już pułkach. Okazjonalnie rzucała przy tym niewerbalne "Reparo", gdy jakiś przyrząd lekcyjny nie był w najlepszym stanie.
Zerknęła na koleżankę, której również szło coraz lepiej. Sala była już praktycznie wysprzątana.
- Brawo. - Uśmiechnęła się do niej. - Spróbuj się zająć jeszcze tamtymi dwiema szafkami w kącie, bo je ominęłyśmy - poinstruowała, wskazując oddalone regały, które nawet z drugiego końca sali nie wyglądały najlepiej.
Szkoda, że za taką pracę charytatywną nie dają punktów dla domu. Choć z drugiej strony, to nie byłaby już praca charytatywna. Huh. Jakoś bym to przeżyła.
Porządki już trochę trwały i Natalie o tym pamiętała. Powoli zbliżała się godzina, o której miała się spotkać ze znajomą z Ravenclawu w bibliotece i nie mogła się spóźnić. Nie zamierzała jednak zostawić Powell w sali samej z niedokończoną pracą. W sumie, Darkówna strasznie nie lubiła zostawiać czegoś w połowie. W jej świecie wszystko musiało być zawsze dopięte na ostatni guzik i nawet nawał pracy zwykle nie był w stanie jej tego wybić z głowy.

Nath podeszła do szafki, tak jak jej poleciła Ślizgonka. Zaczęła rozglądać się badawczo po sali. W większości było już czysto. Natalie zajęła się większymi porządkami. Puchonce zostało jedynie to miejsce. Cieszyła się, że przynajmniej jej towarzyszka pomyślała o tym.
A jednak Ślizgoni nie są tacy źli jak sądziłam...
Myśli krążyły wokół blondynki i sprawiały, że czuła się lepiej w towarzystwie ciemnowłosej. Już nie miała większego problemu, mimo że widziała zachowany dystans miedzy nimi. Nawet można powiedzieć, że to powodowało u Powell większe poczucie bezpieczeństwa, co mogło się wydawać dość dziwne.
Ustawiła się odpowiednio do miejsca, na które chciała rzucić zaklęcie. W skupieniu przymknęła delikatnie oczy i uniosła dłoń z różdżką w górę.
- Chłoszczyść - wypowiedziała formułkę głośno i wyraźnie.
Dosłownie po chwili szafka była idealnie czysta. Kurz zniknął, a nieprzyjemny zapach się ulotnił.
Dziewczyna uśmiechnęła się do siebie i usiadła na jednym z wolnych miejsc przy swoich rzeczach. Wyjęła z torebki wodę by móc uspokoić wszystkie swoje emocje związane z nauką. Upiła duży łyk i wystawiła butelkę do Darkówny.
- Może miałabyś ochotę? - zapytała grzecznie proponując napój.

The member 'Nathalie Powell' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Darkówna wyprostowała się pod odstawieniu ostatniej naprawionej rzeczy na dolną półkę i przebiegła wzrokiem po sali.
No. Teraz to przynajmniej jakoś wygląda.
Schowała różdżkę na miejsce i rozprostowała nieco kości, wracając na środek sali, gdzie znajdowały się rzeczy obu dziewczyn.
- Chyba całkiem nieźle nam poszło, nie sądzisz? - Posłała towarzyszce ledwie zauważalny uśmiech. Nie przywykła do przesadnego chwalenia ludzi. Różnie na to reagowali. Jedni doceniali pogłaskanie po główce i cieszyli się z tego jak pies, który właśnie dostał nagrodę za nauczenie się nowej sztuczki, a inni zlewali dobre słowo i zaczynali się obijać. Dlatego Darkówna nigdy nie nadużywała pochwał. Na to trzeba było u niej zasłużyć.
Niemniej jednak, cieszyła się, że Puchonka na coś się przydała i również nauczyła się sprzątać za pomocą różdżki, zamiast zrobić tu jeszcze większy rozgardiasz.
Na propozycję szybko zareagowała energicznym pokręceniem głowy i wyciągnięciem ręki w geście odmowy.
- Dziękuję, ale nie. Wiesz, trochę się spieszę. - Zmarszczyła brwi, zastanawiając się, jak w miarę taktownie wyjść z tej sytuacji.
I znowu czyjeś zarazki. Czemu wszędzie musi być ich aż tyle?
Przełknęła ślinę i chwyciła za pasek od swojej torby, a drugą ręką zabrała książkę.
- Znajoma już na mnie czeka. - Przewiesiła ją przez ramię i skierowała się powoli do wyjścia. Odwróciła się jeszcze w drzwiach.
- Miłego dnia, panno Powell i do zobaczenia jeszcze kiedyś - pożegnała się i ulotniła.
Ruszyła najpierw do dormitorium, by zabrać resztę książek, które zamierzała oddać do biblioteki, a później pobiegła na umówione spotkanie.

[z/t]