Sala Transmutacji

Skoro po guziku nie było już śladu, to pora była wziąć się za następną pozycję na liście rzeczy "Do zniknięcia". Co teraz? Pergamin.
Dziewczyna ułożyła przedmiot na ławce i skoncentrowała się na nim. Przymknęła na moment oczy i wzięła głęboki oddech. Świat dookoła się nie liczył. Ważny był tylko cel.
Skupienie, dykcja, ruch ręką.
Otworzyła oczy, machnęła zgrabnie różdżką i powtórzyła.
- Evanesco. - Pergamin zniknął z ławki szybciej, niż się nią niej pojawił, a na twarzy Darkówny zagościł kolejny uśmiech satysfakcji.
Dwa na trzy użycia udane. Chyba nie jest aż tak źle.
Dopiero teraz pozwoliła sobie zerknąć na postępy innych uczniów jednak zamieszanie, jakie panowało w klasie specjalnie nie zachęcało jej do dłuższego zastanawiania się nad tym. Części się udawało, inni dalej męczyli się z guzikami. Nic szczególnego.
Nic jeszcze nie spłonęło. Jak miło.

The member 'Natalie Dark' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Guzik znikł, więc przyszła pora na coś znacznie trudniejszego. Wiadomo - nie od razu Rzym zbudowano, ale coś toczyło się powoli do przodu. Skoro mały przedmiot znikł, położyła na ławce kartkę pergaminu. Rozłożyła go dokładnie na blacie i poprawiła się na krześle. Odchrząknęła, prostując się i mrużąc oczy.
- Evanesco.
Mruknęła po raz trzeci tego dnia i machnęła różdżką w kierunku pergaminu.
Niestety z jej różdżki wystrzelił jakiś dziwny, żółty strumień, który trafił prosto w kałamarz, powodując, że cała jego zawartość jak na zawołanie zaczęła wystrzeliwać na ławkę.
Przestraszona Puchonka, jak najszybciej tylko potrafiła, wyciągnęła chusteczkę, aby przynajmniej w drobnym stopniu naprawić swoją szkodę.

The member 'Addyson Clemen' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Nie przejmowała się spojrzeniami, które co niektórzy jej rzucali tylko skupiła się na zajęciach. Była zadowolona, że udało jej się zdobyć punkty dla domu, dzięki temu może w końcu wyjdą na prostą. Spojrzała jeszcze w stronę dziewczyny, która kryła się pod kocem. Zmarszczyła tylko czoło, ale nie skomentowała tego. Nie było zresztą czego. Nie od dziś przecież było wiadomo, że takie sztuczki u profesor McGonagall nie przejdą. Odwróciła się do Petera i posłała mu zachęcający uśmiech. Sama wcześniej ćwiczyła kilka razy zaklęcie Evanesco w ramach powtórek, sprawiając że guziki, pergaminy, a nawet książki i skarpetki same znikały. Co prawda jeszcze nie trenowała na zwierzętach, ale zawsze przecież jest ten pierwszy raz. Zerknęła jeszcze raz do tyłu w stronę Pottera i Blacka, którzy o czymś gorączkowo rozmawiali, po czym przyjrzała się jak idzie reszcie klasy. Niektórzy ćwiczyli już na pergaminach, a reszta nadal próbowała sprawić, że ich guziki znikną.
- Pracujemy razem, prawda? - Zwróciła się do Petera i wzięła się natychmiast do pracy, wykonując odpowiedni ruch i wymawiając poprawnie formułkę, sprawiając tym samym, że guzik zniknął.

[Mam wykupione Evanesco, ale o tym zapomniałam, dlatego rzut do usunięcia!]

No, to czas się zabrać za pergamin. Chwila skupienia, zdefiniowanie intencji, inkantacja...

- Evanesco!

... i pergaminu nie było. Brawo. Mogła sobie pogratulować. Rozejrzała się po sali i w tym momencie coś trysnęło jej na twarz.

Łoooooo, komuś coś nie wyszło. Felice ścierając z policzków krople atramentu, odwróciła się w kierunku sprawcy zamieszania. Jakaś Puchonka zmagała się z kałamarzem, który radośnie tryskał na wszystkie strony... Jakie to było... urocze... Dziewczyna aż się zagapiła na tę malowniczą scenę.

The member 'Felice Felicis' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Zniknął guzik. Zniknął pergamin. Teraz przyszła pora na coś bardziej złożonego i... obrzydliwego. Ślizgonka wzięła pokryte śluzem stworzenie przez rękawiczkę, bo niespecjalnie uśmiechało jej się go dotykać.
Bleah.
Przymknęła oczy i skupiła się na zaklęciu, jednak tym razem coś ją rozproszyło. Nie oczyściła wystarczająco umysłu. Świadomość, że po jej stoliku pełza ten mięczak nadal nie pozwalała jej się skoncentrować na zadaniu.
- Evanesco. - Różdżka trzasnęła z niezadowoleniem, karcąc dziewczynę za jej niedokładność.
No i spadamy do 50% skuteczności...
Westchnęła.
Ciągle ten sam, głupi błąd. Kiedy ja się nauczę? Za szybko. Za szybko...

The member 'Natalie Dark' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Przyciągnęła bliżej siebie jeden z dwóch pergaminów, które znalazły się na środku ławki, a które miały zniknąć wedle polecenia profesor McGonagall. Nie spojrzała ponownie w stronę Alice, całkowicie pozbywając się tego nikłego, drapieżnego uśmiechu ze swoich ust i skupiając się na jak najlepszym wykonaniu swojego zadania. Nawet panu Louvelowi nie poświęciła swojej uwagi, podczas zajmowania się zaklęciem znikania, a co dopiero mówić o reszcie hałaśliwej zgrai rozwydrzonych karaluchów. Wycelowała różdżkę, która coraz lepiej z nią współpracowała, przyzwyczajając się na nowo do jej mocnego chwytu.
- Evanesco - wymówiła cicho, wykonując zdecydowany i krótki obrót, i tym samym sprawiając, że pergamin zniknął.

The member 'Caroline Rockers' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Lekcja Transmutacji. Jakim cudem znowu się na nią spóźniał?
No tak, zmiana planu. To może być dobra wymówka. Zamieszanie z tym związane i takie tam. McGnagall nie musi wiedzieć, że miałem po prostu ważniejsze sprawy na głowie.
Przez całą drogę do klasy układał w głowie plan, jak się wytłumaczyć w wypadku, gdyby jego wejście w połowie zajęć zostało jakoś odnotowane. Wciąż jeszcze się łudził, że zdoła wparować tam w trakcje takiego zamieszania, że nawet spostrzegawcza pani profesor przegapi jego jasną czuprynę przemykającą się do ławki.
Zatrzymał się przed drzwiami i przyłożył do nich ucho.
- Cholera. Nic nie słychać - syknął pod nosem i nieznacznie je uchylił.
W środku słychać było szmery, wypowiadane zaklęcia i związane z tym szuranie.
Szlag. Zaczęły się już ćwiczenia. Musiałem mocno się spóźnić.
Lekko pobladł, ale nie stracił do końca nadziei.
Nie ma tego złego. Przynajmniej nie ma grobowej ciszy, w której łatwo o wykrycie.
W tym momencie dostrzegł zbliżającą się koleżankę z młodszego rocznika. Spojrzał na nią i przyłożył palec do ust.
- Cicho. Na razie jest zamieszanie, więc może się przemkniemy. Wchodź szybko i siadaj w najbliższej ławce, jak gdyby nigdy nic - szepnął, gdy się zbliżyła, a później uchylił drzwi, przepuszczając ją w nich, jak na dżentelmena przestało. Wszedł zaraz za nią i skradając się w dość zabawny sposób, dotarł po cichu do jednej z dwóch pobliskich ławek, skąd ukradkiem zaczął się rozglądać, co się dzieje.
Dopiero teraz zauważył, że dziewczynie obok zaklęcie chyba wymknęło się spod kontroli i atrament zaczął jej chlapać na wszystkie strony. Szybko wyciągnął z torby dużą, materiałową chustkę i zasłonił nią kałamarz, który nieco się uspokoił, jednak całą ją wcześniej zabrudził. Drake nie wstając z kolan spojrzał na Addyson i szelmowsko się uśmiechnął.
- Cześć. Mogłabyś mi streścić, co dziś robimy na lekcji? Powiedzmy, że trochę zaspałem. - Puścił do niej oko.
Przysługa za przysługę, co?

//Addyson, przybył twój wybawca. XD

Szczęśliwy, że w końcu może przejść do praktyki machnął różdżką w kierunku samotnego guzika leżącego na blacie. Rzucał to zaklęcie pierwszy raz, mimo to wykonywany przy nim ruch wyszedł mu dokładnie, ale jakby od niechcenia; zupełnie, jakby robił to codziennie od kilku lat.
- Evanesco. - Mały przedmiot zniknął natychmiast, nie zostawiając po sobie nawet śladu. Carney zmrużył oczy w zadowoleniu, po czym zerknął na ławkę siedzącego obok Jeffa. Nie wyglądało na to, żeby coś mu już wyszło... Dyskretnie wycelował różdżkę w duży guzik leżący przed kolegą i ponownie, ale tym razem zdecydowanie ciszej, wymówił formułkę.

[specjalizacja]

Zestresowana wręcz biegła w stronę sali do Transmutacji. W tym momencie poważnie chciała tam być. Ogólnie nie przeszkadzałoby jej to, że opuściła zajęcia, w końcu bardzo często to robiła. Jednak od jakiegoś czasu brała się za robotę i nie chciała stracić zapału do zajęć.
Dotrę tam, przeproszę i robię co trzeba.
Tłumaczyła siebie w myślach, lecz sama nie wiedziała co powie. Zobaczyła, że jeszcze ktoś próbuje się dostać do sali. Podleciała szybko do chłopaka i rozpoznała w nim Puchona. Trochę jej ulżyło, że nie jest sama, ale i tak bardzo się bała, że profesor McGonagall ją zauważy.
Blondyn zatrzymał ręką Nathalie i polecił by usiadła w najbliższej ławce. Ta posłuchała jak zwinny piesek i za chwilę znalazła się w środku. Zamieszanie nie było wielkie i nawet nie spojrzała w stronę nauczycielki. Wymamrotała zwinne "przepraszam", które pani profesor mogła nie usłyszeć. Podkulona zasiadła na wolnym miejscu i puściła przy tym kolegę.
- Tak mało brakowało... - powiedziała przyciszonym głosem jakby do siebie.
Gdy towarzysz odwrócił się do dziewczyny by dowiedzieć się co tak właściwie robimy. Nath zabrała sie za wertowanie podręcznika i udawała, że nic się nie stało. Ze spuszczoną głową czekała na śmierć.

Obrzydliwy, jedynie połowicznie zakryty całkiem zgrabną (i przy okazji przypominającą guziczek) muszą ślimak pełzł powoli po ławce a różdżka Puchonki niespokojnie zadrżała w powietrzu. Hughes przełknęła powoli ślinę nim pozwoliła sobie na ponowne zerknięcie w stronę Rockers - tym razem miało obyć się bez żadnych rumieńców... Jakkolwiek bezdusznie miała przez to malować się w oczach innych - naprawdę nie przepadała za zwierzętami, obojętne czy chodziło akurat o zostawiającego za sobą stróżkę lepkiego śluzu ślimaka czy - wspomnianego przez Ślizgonkę - wampira.
- Sahir Nailah? - Palnęła zaskoczona, totalnie bez sensu, zupełnie jakby połowa uczniów tej szkoły nosiła imię z góry skazujące ich na zostanie outsiderami i natychmiast przywołała się do porządku. Lekcja Hughes! Lekcja! Wróciła wzrokiem do ślimaka, który zdążył uciec już na skraj ławki i wycelowała.
- Evanesco! - Paskudnik rozpłynął się w powietrzu, Alice jednak - zamiast się ucieszyć - po raz kolejny zerknęła w stronę swojej partnerki. - Przyjaźnicie się?