Dziennik C. [w posiadaniu Avellina Louvela]

Właśnie teraz.
Teraz w tej właśnie chwili pisze się nowy początek mnie i świata wokoło...
Boją się mnie. Czuję to. Karmię się ich strachem i ich nienawiścią.
Jestem bezkarna, bo skupiam się na ich psychice. To ona stanowi maszynę, która napędza
ludzi do jakiegokolwiek działania.
Dlatego ja sprawiam, że zaczynają pękać.
Mimo że nie chcą, że bronią się swoimi nędznymi różdżkami to nic im nie daje.
I to sprawia, że jest tak pięknie.

Płaczący deszcz
Milcząca róża
Wszystko mści się
I wbija w krzyż
Wszystko ciazy w dół...
... zwiędły liść
Smoliste niebo
- nadciąga burza
Boisz się

Wiem, że jestem coraz bliżej kolejnego drogowskazu, który pokieruje mną dalej.
I że działania, które dopiero, co rozpoczęłam w niedługim czasie ukażą swe efekty.

Nie ustrzeżesz się zatrucia
W półśnie poczułaś ostry ból
Wiedziałaś, że to grzech
Zdyszanym głosem szeptał ci...
- módlmy się, módlmy się
Pchnęłaś go
Głową w dół z ambony spadł
Rzeczy drwią
W rzeczach zawsze drzemie kpina

I wszystko zaleje się krwią i spłonie...
Ostateczna ofiara.