Dormitorium dziewcząt z VI roku

I tak oto kolejny dzień, kolejna nudna, rutynowa kontrola, a aurorka jak się do tego miała? A im dalej, tym bardziej była napięta i rzucała swoimi skośnymi oczyma na boki (nie dosłownie), łypiąc na małe szkodniki w postaci uczniów... średnio przychylnie. W zasadzie... w ogóle nie przychylnie... Godzina 17, jak zawsze, gdy drzwi się otworzyły, za którymi aurorka nikogo nie dostrzegła - i dobrze, nikt jej nie będzie przeszkadzał, kiedy będzie wokół siała mordor i zniszczenie, próbując znaleźć zapewne nieistniejące (zaczynała w to wierzyć) dowody na to, kto był zamieszany w sprawę błoni, a kto nie. Za długo już była tutaj trzymana jak na łańcuchu... marzyły jej się bohaterskie bitwy i akcje, a nie... to... coś... co jej zaoferowano. Ale przecież nie wypadało odmówić, skoro to sam Minister Magii zlecił, czyż nie?

Z początku zignorowała skrzypnięcie drzwi, nawet przewalanie zawartości pierwszego kufra zignorowała, siedząc za swoim łóżkiem między szafką nocną a ścianą i czytając opasłe tomisko traktujące o ziołach. Nadęte królewny z szóstego roku często były nie w humorze, przychodziły, warczały, przewalały swoje śmieci w poszukiwaniu zapewne własnej godności i wychodziły jeszcze bardziej wściekłe i nadęte niż przyszły, bo przecież wszyscy wiemy, że nie ma żadnej godności, którą mogłyby znaleźć.
Kiedy jednak jednostka przeniosła się do kolejnego kufra, a potem kolejnego, nieuchronnie zbliżając się do jej własnego dobytku wychyliła głowę ponad blat szafki.
Zaraz zaraz, a co tu się odpierdala.
Kobieta już podnosiła wysłużone wieko, ukrywające wszystkie życiowe tajemnice Stuart; reakcja trwała tylko chwilę.
Podręcznik wypadł jej z dłoni, rzuciła się przez łóżko i zatrzasnęła skrzynię opierając się o nią przedramionami.
- O co chodzi. - zmarszczyła brwi.

- Przeszukiwania. - Odparła lodowato aurorka, nawet nie zwracając swojego spojrzenia na dziewczynę, która pojawiła się w dormitorium, przebierając w każdej z rzeczy, która wpadła w jej łapę. - Ze względu na wydarzenia na błoniach. Przespałaś ten okres, księżniczko? - Można by ją oskarżyć o ironię... taaa, zdecydowanie było tu coś z sarkazmu. Niczego jednak podejrzanego nie znalazła, więc opuściła pokój.
[z/t]

Arabella Stuart +2PD