Egzamin z Zaklęć i Uroków

The member 'Silver Burke' has done the following action : Rzuć kością

---

'Egzaminy' :

Result : 1

Zaklęcia i uroki nie były czymś czego Simon się obawiał, ale jednak czuł pewnego rodzaju niepokój. Wiadomo, że egzaminy ważna rzecz i musi je zdać inaczej może nie zostać dopuszczonym do dalszego ich kontynuowania, a na tym przecież mu zależało. Tym razem przygotował się porządnie i od razu naszykował potrzebne przybory. Poprawił włosy i wygładził szatę. Poszedł do Wielkiej Sali. Stanął w kolejce do wazy, w której znajdowały się numerki do losowania, a gdy przyszła jego kolej wziął jeden z nich. Spojrzał na kartkę z cyferką, podszedł do stolika z testami, wziął odpowiedni i zajął miejsce. Zaczął pisać...

The member 'Simon Jordan' has done the following action : Rzuć kością

---

'Egzaminy' :

Result : 1

Jak dobrze, że z każdym dniem tych egzaminów było coraz mniej, choć miała przy tym świadomość, że jest coraz bliżej końca i z niektórymi rzeczami najpewniej będzie musiała się pożegnać na rzecz restrykcyjnych rozwiązań pani matki. Straci swoje zewnętrzne świadectwa buntu, zatraci się w ordynarnych zwyczajach, zostanie zasłonięta przez resztę masek. Należało przywyknąć. Przymknęła powieki, biorąc głębszy wdech po czym z chłodnym opanowaniem weszła do Wielkiej Sali, wcześniej losują numerek swojej ławki. Jak się okazało C. znalazła się jakoś w środkowym rzędzie blisko ściany, a gdy w końcu otrzymała pergamin, wzięła się od razu do pracy. Nie spodziewała się jednak cudów.

Nero w spokoju przygotowywał się cały rok do dzisiejszego egzaminu, dlatego był pewien swego. Materiał z zaklęć i uroków wchodził w niego jak John Smith w Pocahontas. Był to jeden z bardziej lubianych przez niego przedmiotów, dlatego nie opuścił aż tak dużo zajęć, nawet pomimo swojej nieobecności. Zadowolony, spokojny i opanowany jak zawsze, opuścił dormitorium Slytherinu, ubrany w tradycyjny, klasowy outfit, którym pewnie onieśmielał większość fraglesów z tej szkoły.
Zjawił się w sali jako jeden z pierwszych, dlatego zostało mu dużo ławek do wybrania. Chłopak wylosował swój numerek, nie było to ani 69, ani 358, ani 9 11 2001, dlatego zrezygnowany usiadł na jakimś randomowym miejscu, które wyciągnął z tej pierdolonej wazy z dynastii ming. Położył łokcie na stole i poczekał chwile aż otrzyma zestaw z pytaniami, które pewnie tak rozjebie, jak Saleta Najmana na KSW 14.

The member 'Giotto Nero' has done the following action : Rzuć kością

---

'Egzaminy' :

Result : 1

Czy jej się tylko wydawało, czy już to robiła? Kiedy poświęcało się na spanie zdecydowanie zbyt mało czasu a jedynym wyznacznikiem daty stawał się harmonogram egzaminów bardzo łatwo było stracić rachubę i nieco się w tym wszystkim pogubić. Na całe szczęście w miarę jeszcze panowała nad zaliczeniami i nie trafiła przez przypadek na żadne wróżbiarstwo czy inne opieki nad wściekłymi kretami. Paskudztwa.
Na egzamin z zaklęć szła więc w nastroju umiarkowanym, ale stabilnym. Oczywiście różdżkę - jak zawsze zresztą - miała przy sobie, a gdy jeszcze przed salą upewniła się, że ma przy sobie zapasowe pióro, bez zbędnych nerwów przekroczyła próg Wielkiej Sali. Zajęła odpowiednie miejsce i chwilę później wzięła się do roboty.

The member 'Alice Hughes' has done the following action : Rzuć kością

---

'Egzaminy' :

Result : 2

Egzaminy teoretyczne bez wątpienia były czymś w czym czuła się pewnie. A już na pewno czymś, czego obawiała się mniej niż egzaminów praktycznych. Tu nie było miejsca na niespodziewane zdarzenia, które mogłyby pokrzyżować edukacyjne plany. Nawet rozlany na pergamin kałamarza dałoby się przecież usunąć odpowiednim zaklęciem. Nie było więc się czego obawiać. Liv ze spokojem zajęła więc przydzielone jej miejsce, rozprostowała palce dłoni i poukładała na blacie wszystkie niezbędne przedmioty. W zasadzie nawet lubiła egzaminy. Jedyna okazja w roku, by przebywając wśród gromady uczniów nie obawiać się hałasu. Jedynie cisza, atmosfera skupienia i ewentualnie odgłos skrobiących po pergaminach stalówek. Czysta perfekcja. Nie było jednak czasu by o tym rozmyślać. Należało się zabrać za rozwiązywanie zadań.

Im dłużej trwały egzaminy, tym bardziej Alexandra zastanawiała się jakim cudem kilka zdań na skrawku papieru może przerażać ludzi tak, że podchodzą do niego poważniej niż do własnego życia. Poważnie, jakby ta na to spojrzeć z boku to ludzie potrafią przez durny test płakać, trząść się, zamęczyć książkami i ćwiczeniami. Tylko po to, by zobaczyć przed sobą trochę tekstu i liczyć na to, że go zrozumieją. W dodatku zadecyduje on o tym, co dalej z edukacją tego człowieczka. Dziwny wynalazek, ale tym razem panna Grace podeszła do niego z dystansem. W końcu albo zna zaklęcia albo nie, prawda? Nie może być w tym jakiejś większej filozofii. Zresztą część z nich się po prostu używa, więc nie da się nic nie napisać. To chyba jeden z łatwiejszych egzaminów. Teoretycznie, oczywiście. Wszystko zależało od tego, co rzeczywiście mieści się w tym kilkunastu zdaniach. A raczej, co uczniowie pamiętaj w związku z tymi kilkoma zdaniami.

Wdech i wydech. Wdech i wydech i milion innych jeszcze głębszych później... Amelka wreszcie przestała się trząść i siedząc w ławce przypomniała sobie, że przecież nie trwa w oczekiwaniu na skazanie. Nie ma więc czego się bać. Pisanie, krótko zwięźle i na temat i będzie można wyjść z sali z uśmiechem. Jak już do niej dotarło, że nie będą ich zarzynać tutaj, tak jak wcześniej również tego nie robili to mogła ze spokojem podjąć się rozwiązywania egzaminu. Nie będzie źle, prawda? Nie powinno przynajmniej. Nie może być, bo w sumie to co ona pocznie, jeśli coś pójdzie nie tak? Żadnych planów B, oj nie. Raz, a dobrze, wystarczająco to stresujące wydarzenie, by jeszcze ktoś musiał żyć w strachu, że będzie miał powtórkę z rozrywki w krótkim odstępie czasowym. Myśleć, zapisać i uciekać jak najszybciej, ale ze świadomością, że jednak nie jest aż tak źle...

Niemal spóźnił się na egzamin z Zaklęć, jednak kiedy tylko zorientował się jak późno było, zerwał się i pędem pobiegł do Wielkiej Sali. Zdyszany i z pomiętą koszulą dopadł nareszcie do drzwi. Odchrząknął, po czym przetarł ubranie próbując zachować pozory uporządkowania. Bez dalszych zbędnych ceregieli wylosował numer stolika i nie rozglądając się zbytnio skierował na swoje miejsce. Nie miał nawet zbyt wiele czasu na uporządkowanie myśli i upewnienie, że pamięta wszystko czego się uczył. Nie mógł wyłożyć się na tym egzaminie.

The member 'Tomas Duncan' has done the following action : Rzuć kością

---

'Egzaminy' :

Result : 2

Profesor Hucksberry, profesor Brown, pani Semuels, pani Barsky i pan Abbott nie narzekali, gdyż wszyscy zdawali się dzielnie pracować. Od czasu do czasu jedynie profesor Brown przypominała o czasie, bo przecież istotne było, żeby jednak uczniowie wiedzieli, ile jeszcze mogą pisać i na czym najlepiej się skupić. Kilka razy któryś z egzaminatorów się podnosił by przejść się między ławkami czy też pomóc któremuś uczniowi, który nagle poczuł potrzebę pójścia do toalety. W końcu egzamin z Zaklęć i Uroków dobiegł końca, starsi czarodzieje ogłosili koniec i za pomocą różdżki przywołali do siebie pergaminy, dziękując i żegnając uczniów.

[z/t dla wszystkich]