Egzamin z Astronomii

Obecnie w Wielkiej Sali znajdują się rzędy ławek specjalnie przygotowane dla uczniów, którzy w tym roku zdają egzaminy. Na samym przodzie stoi zmniejszony stół przy którym siedzą egzaminatorzy; głównie są to nauczyciele Hogwartu, choć występują również wysłannicy z Ministerstwa Magii czy też członkowie Rady Nadzorczej.

~
Data rozpoczęcia: 17 października 2016 r.
Data zakończenia: 24 października 2016 r.

Wszystko zdawało się już być przygotowane na rozpoczęcie pierwszego egzaminu. Egzaminu teoretycznego z Astronomii. Profesor Flitwick, profesor Thynn, pan Rodrick z Ministerstwa Magii i pan Kasey z Rady Nadzorczej byli odpowiedzialni za dzisiejszy przebieg testu z którym mieli się zmierzyć uczniowie. Przede wszystkim egzaminatorzy musieli być czujni i obserwować, czy nikt nie wpadnie na pomysł by ściągać. Pergaminy i ławki oczywiście zostały specjalnie zaczarowane, ale nie od dziś wiadomo, że młodzi ludzie wpadali na różne, nie zawsze rozsądne pomysły by przechytrzyć zaklęcia. Pogoda, mimo że świeciło słońce, nie należała do najprzyjemniejszych ze względu na deszcz, który nie chciał przestać padać. Wystarczyło spojrzeć w sufit by dowiedzieć się z jaką intensywnością spadały krople wody.  Przy wejściu do Wielkiej Sali stała waza. Była wypełniona pociętymi pergaminami z numerem ławki, przy której miał usiąść dany uczeń. Teraz pozostało tylko czekać na młodych adeptów magii. W końcu wkrótce miał rozpocząć się egzamin.
~
Nie ma kolejności, żeby było jasne. Wszyscy, którzy zapisali się tutaj i widnieją na liście uczniów uczestniczących na zajęcia z Astronomii, mają możliwość przystąpienia do egzaminu. No chyba, że profesor Brown stwierdziła inaczej (jeśli nie jesteście pewni, zgłoście się do niej na PW). Wraz z pierwszym postem, VI i VII rocznik rzuca kością na grupę (kość zwie się egzaminy), otrzymacie wtedy PW z pytaniami. Na odesłanie odpowiedzi macie 7 dni, czyli czas jest do 24 października tego roku. Jeśli nie wiecie jak to ma przebiegać, zapraszam do zapoznania się z tym tematem.

Z niezgrabnie podtrzymywanymi pod pachą materiałami niemal pędził przez zamkowe korytarze w kierunku Wielkiej Sali, gdzie odbywał się egzamin. Miał nadzieję, że jego wyjściowa szata nie była tak pomięta jak wcześniej mu się wydawało i że wyglądał w miarę reprezentacyjnie. Czuł lekko drżące dłonie i zimny pot od którego raz po raz przechodziły go dreszcze - ewidentnie coraz bardziej denerwował się egzaminami. Miał też nadzieję, że się nie spóźni. To by dopiero było, spóźnić się na tak ważne egzaminy!
Kiedy wkroczył do sali, odetchnął z ulgą, nie był bowiem ostatni. Przygładzając zmierzwione włosy i pomiętą szatę dał sobie chwilę na złapanie oddechu i rozglądniecie po pomieszczeniu. Zaraz po tym sięgnął dłonią do wazy, pomachał nią przez chwilę, jakby próbując dać sobie trochę więcej czasu i wyciągnął jeden z kawałków pergaminu, z przyznanym numerem ławki. Odczytał go i skierował w głąb sali, szukając przyznanego mu miejsca.

The member 'Tomas Duncan' has done the following action : Rzuć kością

---

'Egzaminy' :

Result : 1

Nerwowo przebierała nogami siedząc na swoim łóżku. Zastanawiała się gdzie podziała się Riley. Nie było jej w pokoju. Miała cichą nadzieję, że we dwie udadzą się do Wielkiej Sali na egzamin. Tak… Na egzamin. Dla Liv dzisiaj odbywał się on z Astronomii. Co prawda lubiła ten przedmiot, ale to nie oznaczało, że się nie stresowała. Wstała z łóżka i podeszła do lusterka. Poprawiła krawat, który był i tak idealnie zawiązany na szyi. Jeszcze raz spojrzała na zegarek. Nie mogła dłużej czekać. Znaczy mogła… Ale wolała już pójść. Przecież nie chciała spóźnić się na tak ważny egzamin. Chyba już setny raz sprawdziła czy wszystko spakowała. Wzięła głęboki oddech i wyszła z dormitorium.
Czuła, że ma totalną pustkę. Tak jak ojciec jej polecił, wczoraj nie zaglądała już do książek. Powłóczyła się trochę po korytarzach zamku aby oczyścić myśli i położyła się wcześniej. W tym momencie nie była pewna czy to był aż tak dobry pomysł.
Nawet nie zauważyła kiedy znalazła się przed drzwiami Wielkiej Sali. Nie było odwrotu. ‘Musisz tylko wejść, napisać co wiesz i po kłopocie. Przecież lubisz Astronomię’ powtarzała sobie w głowie jak mantrę. Podniosła głowę do góry. Wzięła głęboki wdech. I cały stres nagle z niej uleciał. Przecież chodziła na zajęcia i udzielała się. Nie mogła tego oblać.
Śmiało podeszła do wazy i wylosowała numerek. Na pergaminie widniała liczba 15. Rozejrzała się aby odnaleźć swój stolik. Znajdował się w rzędzie pod oknami. Podeszła do swojego miejsca i je zajęła. Wypakowała pióro i atrament po czym spojrzała na stół egzaminatorów i kiwnęła delikatnie głową w geście przywitania. Zamknęła oczy i starała się skupić. Czekała aż sala zapełni się jej rówieśnikami i rozpocznie się egzamin.

The member 'Liv Mendez' has done the following action : Rzuć kością

---

'Egzaminy' :

Result : 2

I tylko szybko i szybko, byleby niczego nie przegapić, nie spóźnić się. Coraz szybciej, ale uważać na nogi, nie przewrócić się, nie zapomnieć materiału ani kierunku. Czym prędzej lecieć niczym łania, przeskakując drobne przeszkody. Udało się. Myśli Lily były w jednej sekundzie w wielkim nieładzie by w następnej, tuż przed wejściem do Wielkiej Sali, całkowicie z jej głowy wyparować. Szkolny, wyprasowany mundurek czaił się pod czarną szatą z gryfońską obwódką, zielone oczy błyszczały od stresu, brązowe i eleganckie pantofelki z regulaminowym obcasem lśniły czystością. Wzięła głęboki wdech i starając się nie dać zjeść nerwom, przekroczyła próg, losując sobie numerek. Nie śmiała nawet spojrzeć w stronę stołu egzaminatorów, zajmując wylosowane przez siebie miejsce i szykując wszystko, co było do egzaminu z Astronomii potrzebne.

The member 'Lily Evans' has done the following action : Rzuć kością

---

'Egzaminy' :

Result : 1

Było wcześnie rano, kiedy nastolatka opuściła swoje dormitorium. Wymknęła się po cichutku z pokoju nie chcąc obudzić swoich koleżanek, które uroczo wtulone były w swoje poduszki. Z szafy zabrała z sobą jedynie strój sportowy i buty do biegania. Tylko tyle było jej do szczęścia potrzebne. Przebrała się w Pokoju Wspólnym Gryffindoru (na szczęście nie było w nim żadnego podglądacza) i pomknęła spokojnie na szkolne błonia. Może niektórym wydaje się to dziwne by biegać kilka godzin przed ważnym egzaminem, ale fizyczne ćwiczenia przynoszą wiele korzyści również dla naszego umysłu. Szczególnie ćwiczenia na świeżym powietrzu, gdzie można się dotlenić i maksymalnie obudzić. Podczas biegania Riley pozytywnie się nakręcała, a dobre samopoczucie to podstawa by spokojnie podejść do egzaminów.
Kiedy brunetka wróciła do zamku było już tłoczno i szumnie. Wiele uczniów powtarzało materiały z magicznych przedmiotów i przepytywało się nawzajem z najważniejszych szkolnych zagadnień. Nastolatka nie zwracała na to uwagi. Wpadła pod prysznic, później wysuszyła włosy i zadbała o swój wygląd, a na koniec wystroiła się w szkolny uniform, i ruszyła do Wielkiej Sali. Mimo porannego biegania dziewczyna stresowała się jak cholera. To chyba normalne uczucie przed czymś ważnym. Zrobiła kilka głębszych wdechów i przekroczyła próg sali egzaminacyjnej. Wylosowała numerek z specjalnie przygotowanej wazy, po czym zajęła miejsce jej przeznaczenia (gdzieś w środku).

The member 'Riley Acquart' has done the following action : Rzuć kością

---

'Egzaminy' :

Result : 2

Kiedy rano się obudziła i zrozumiała, że prawie zaspała, mało co nie dostała zawału. Już i tak miała dziwne przeczucie, że nie zda egzaminów w tym roku, ta sytuacja sprawiła wiec tylko, że miała jeszcze gorsze przeczucia, a zaspanie uważała za zły omen. Bardzo zły omen. Tyle dobrego, że szatę i wszystkie potrzebne rzeczy przygotowała dzień wcześniej, zaraz po umyciu się i ubraniu mogła ruszyć czym prędzej w kierunku Wielkiej Sali.
Z prawdziwym zdenerwowaniem patrzyła na zegarek na swoim nadgarstku, zastanawiając się jakie są szanse, że spadnie ze schodów. Albo że Irytek obierze ją sobie jako cel i uniemożliwi dotarcie na miejsce. Tak wiele czarnych myśli, tak wiele najgorszych możliwych scenariuszy! Podciągnęła szatę lekko do góry, przyspieszając kroku. Już niedaleko, już blisko, powtarzała sobie jak mantrę aż nie dotarła na miejsce, z ulgą orientując się, że zdążyła. Kiedy jednak zszedł strach związany z dotarciem, pojawił się ten, który ostatnimi czasy jej towarzyszył. Poczuła, że dłonie zaczynają jej się trząść, a niewyobrażalne zimno ogarnia jej ciało, zawsze tak było kiedy czymś się stresowała. Wylosowała pospiesznie kartkę z numerkiem ławki i udała się w jej kierunku, a kiedy wreszcie usiadła na miejscu, zamknęła na moment oczy i zaczęła głęboko oddychać. Chciała żeby wszystko poszło dobrze, miała nadzieję, że tak będzie.

The member 'Charlotte Macmillan' has done the following action : Rzuć kością

---

'Egzaminy' :

Result : 2

No i stało się, nadszedł sądny dzień pierwszego egzaminu. Jedyną zaletą zaistniałej sytuacji był fakt, że Ślizgonka nie przepadała jakoś specjalnie za astronomią i miała mieć ją z głowy w pierwszej kolejności. Całkiem pewna siebie pomaszerowała korytarzami do Wielkiej Sali, pod którą kłębiły się już stada uczniów. Rozejrzała się dookoła i nie dostrzegając żadnej znajomej twarzy, po prostu stanęła pod ścianą i poprawiła zielony krawat. Minęło dosłownie kilka chwil, kiedy już trzeba było wchodzić na salę. Powędrowała spokojnie w kierunku wazy, z której to wylosowała numer i po chwili skierowała swoje kroki w stronę odpowiedniej ławki. Usiadła na miejscu i przymknęła oczy starając się odciąć od otoczenia i maksymalnie skoncentrować. Nie bała się ani trochę - przecież to nie była praktyka, na której mogło zdarzyć się wszystko. Czekała ją tylko sucha teoria, więc nie było się czym stresować. Uczęszczała w końcu na zajęcia, dlatego nawet gdyby nie zajrzała do podręczników i osobistych notatek, to prawdopodobnie nie oddałaby pustej kartki.

The member 'Silver Burke' has done the following action : Rzuć kością

---

'Egzaminy' :

Result : 2

Jej sen był spokojny i głęboki. Nie stresowała się, bo i nie miała tak na prawdę czym. Fakt, że przystępowała do egzaminu, jakoś wcale jej nie ruszał i chyba jedynym powodem, jaki za tym stał, była świadomość, ze te egzaminy właśnie: szóstego rocznika, są tylko jakimś małym, niewiele znaczącym etapem. W końcu to SUMy i OWTMy tak na prawdę się liczyły, jeśli chodzi o świat dorosłych.
Obudziła się więc, ubrała i zjadła, a potem bez jakichkolwiek stresów ruszyła do sali egzaminacyjnej, ubrana w szatę wyjściową, co prawda trochę pomiętą, ale wciąż trzymała fason na tyle, by nikt nie miał powodu, by przyczepić się do niej o to.
Gdy trafiła do sali, zajęła grzecznie swoje miejsce, czekając na rozpoczęcie egzaminu.