Komnata Pomyślności

Rose nieśmiało dotknęła klamki i delikatnie ją nacisnęła, otwierając drzwi do Komnaty Pomyślności. Nie miała pojęcia co może ją tu spotkać... Niezwykle ciekawiło ją, jak wygląda owa komnata i co w sobie kryje. Jej oczom ukazał się widok, który jej wydał się niezwykły. Niezwykłości było tu niewiele, bowiem kolorystyka komnaty była stonowana, dzięki czemu nic jej nie raziło ani szczególnie nie rzucało się w oczy. Oprócz jednej rzeczy.
Rozglądając się po komnacie, w której przeważającą powierzchnię zajmowały regały i szafki z paczuszkami, dostrzegła coś, co od razu przykuło jej wzrok. Zielona paczka, która ją zaintrygowała. Nie potrafiła skonkretyzować rzeczy, która ją przyciągnęła, ale coś w tej paczce ją fascynowało. Kolor, styl zapakowania...? Wszystkie wyglądały tak samo, mimo to, Krukonka miała wrażenie, że owa paczka jest jedyna i wyjątkowa.
Niezauważalnie przemieszczała się między regałami, starając się nie zawadzić o nic i nie wyrządzić szkód... Kiedy już znalazła się na przeciwko regału, na którym leżała owa paczka, nie wiedziała, czy ma ją wziąć ot tak, czy czekać na coś.

Nieme zdziwienie ogarnęło Krukonkę. Ręka Glorii to wcale niegłupi prezent, może się przydać... Choćby do nocnych wędrówek po zakamarkach szkoły. Poza tym, że sam wygląd tej ręki ją przeraża i obrzydza, to ucieszyła się z udanego podarunku. Chwyciła paczuszkę i powędrowała do dormitorium, by starannie ukryć swój nowy skarb. Nie chciała, by ręka dostała się niepowołane ręce. Ślizgon, któremu wpadłby w ręce nowy ekwipunek Rose mógłby zrobić z niego nieszczególnie pożądany użytek...

cholernie krótko, ale nie zauważyłam, że zostawiłam ten temat nieskończony.
z/t

Czerwone drzwi, których klamka - mimo panującego wewnątrz chłodu - była ciepła powoli się otwierały a Alice - jak chyba nigdy - nie wciskała twarzy w poszerzającą się szparę. Wciąż otumanions dziwną aurą czekała cierpliwie, aż otworzą się do końca i dopiero wtedy przekroczyła próg... Sali? A może schowka? Rozejrzała się niepewnie, uważnie lustrując otoczenie i zatrzymała wzrok na niewielkiej, zielonej paczuszce. Wciśnięta między inne, kolorowe i różno kształtne zawijątka zdawała się wręcz świecić jak oko... Nieistotne. Przypominała przerośnięte, jaskrawe oko, a Hughes podeszła do niej wolnum krokiem i wyciągnęła rękę.

Sala, to z całą pewnością była sala, choć nie była jakaś gigantyczna - miała jednakże w sobie sporo skarbów. Rozglądałaś się więc uważnie i szukałaś... szukałaś, aż w oczy wpadła Ci niewielka paczuszka po którą odważyłaś się sięgnąć. Bez problemu Ci się udało i znalazła się w Twoich rękach. Gdy tylko ją otworzyłaś, dostrzegłaś Biały Pentagram. Zapewne będziesz mogła go przyczepić, gdzie tylko będziesz chciała. Nie był, co prawda duży, ale przyjemnie pulsował przy dotknięciu. Oprócz tego znalazłaś w środku jedną lodową mysz. Instynktownie czułaś, że powinnaś już opuścić te miejsce.



[Biały Pentagram: wspomaga kreatywność noszącego i oczyszcza jego duszę oraz serce, zapewniając spokój ducha]

Kolejne warstwy zielonego papieru powoli ustępowały palcom. Zaciekawiona puchonka ułożyła w końcu na dłoni przypinkę obarczoną znanym jej poniekąd symbolem. Symbolem, co do którego musiała się jednak upewnić, dlatego też zawinęła zdobycz w białą chusteczkę i opuściła salę w nie do końca znany sobie sposób. Ot, nadzwyczajnie - zwyczajnie znalazła się nagle na korytarzu. Nigdy nie miała się dowiedzieć czy była to magia czy wina jej (prze)kierunkowanego umysłu.

z/t