Przedział V

The member 'Alexandra Grace' has done the following action : Rzuć kością

---

'Pojedynek' :

Result : 6

Siedząca w przedziale gryfonka zignorowała prośbę Isaaca i chłodny wiatr smagał teraz całą trójkę sprawiając, że przemoczony Isaac drżał z zimna. Spróbował jeszcze raz rzucić zaklęcie Reparo na okno, lecz tym razem głos mu drżał i trudno byłoby, aby mu ono wyszło.
- Nic mi nie jest - zapewnił dziewczynę, choć nie było to do końca szczere. Nie chciał wyjść na słabeusza i by wzywała dla niego pomoc. Przed nimi nadal było jeszcze wiele godzin podróży i na pewno w końcu sama wpadnie na to, że nie chciałaby spędzić jej przy wybitym oknie. - Będę musiał udać się w Hogwarcie do Skrzydła Szpitalnego, ale wytrzymam do tego czasu.
Choć wymagało to od niego ogromnych pokładów siły woli, zdjął przemoczony sweter i spróbował wycisnąć z niego nadmiar wody na podłogę przedziału. Drugi z chłopaków nadal się nie odzywał, zapewne będąc w szoku po tym niecodziennym zdarzeniu. W każdej chwili mógł wybiec z przedziału i zacząć wzywać nauczycieli. Isaac za to nie mógł siedzieć w tym zimnie w przemoczonych ubraniach, gdyż mógłby nabawić się gruźlicy... nawet będąc pod opieką magicznej pielęgniarki nie był to los, którego chciałby dla siebie. Musiał znaleźć swoje rzeczy i czym prędzej przebrać się w szkolne szaty... przed odjazdem pociągu zostawił swój kufer w łuku bagażowym, z którego zapewne zabrany został do specjalnego przedziału. Wstał ze swojego siedzenia i otworzył drzwi przedziału, po czym schylił się przechodząc przez nie.
- Do zobaczenia w Hogwarcie - pożegnał się z gryfonami wymuszając uśmiech pomimo bólu jaki męczył jego kolana i ruszył w kierunku końca pociągu. Miał nadzieję, że nie będą mieli problemów z powodu tego okna. Tak właściwie to z tego wszystkiego zapomniał się przedstawić... Trudno mu było powiedzieć, czy gryfonka go rozpoznała, lecz on sam nie pamiętał jej imienia mimo iż niejednokrotnie grali po przeciwnych stronach na meczach Quidditcha...

Alex, wydawać by się mogło, że już nic w życiu cię nie zaskoczy. Ludzie wychodzą z przedziału na twój widok, albo wpadają do niego z hukiem, nic nadzwyczajnego. Ze spokojem otrzepałaś kawałki szkła ze swego ubrania i pomogłaś wstać Issacowi, po czym wróciłaś na swoje miejsce i jakby nigdy nic kontynuowałaś swoją podróż. Gorzej było z Elijahem. Podskoczyłeś na swym fotelu i próbując dobyć różdżki upuściłeś ją na podłogę pomiędzy szkła. Isaac aż dwa razy zdarzył spróbować rzucić Reparo nim w ogóle się ogarnąłeś i pomogłeś mu z zaklęciem łatając szybę. Jeszcze chwilę temu rozpierała cię niemała pycha na myśl o tym w jaki cwany sposób dostałeś się do pociągu, widząc jednak Issaca zdałeś sobie sprawę, że miałeś zwyczajnego farta.
Issac, wyglądałeś jak sto nieszczęść i czułeś się jakbyś stoczył co najmniej jakąś morską bitwę. Ciepła herbatka i dyniowe paszteciki dalej siedziały ci gdzieś z tyłu głowy, ale gdy już znalazłeś się w suchym przedziale zapragnąłeś zwyczajnie pozbyć się mokrych ciuchów. Wstałeś więc z zamiarem udania się do luku bagażowego, ale nim w ogóle zdarzyłeś otworzyć drzwi, ktoś zrobił to za ciebie w sposób zdecydowanie bardziej gwałtowny niż sam chciałeś to uczynić.
- Co tu się dzieje!? – przed tobą stała Genevieve Corleone, nauczycielka latania na miotle. Minę miała zaciętą, a w ręku trzymała uniesioną różdżkę. Najwyraźniej raban jakiego narobiłeś podniósł alarm wśród grona pedagogicznego, gdyż za Genevieve stał również uzbrojony nauczyciel ONMS. Corleone rozejrzała się po przedziale niczym detektyw, a dostrzegając twoją nowiuśką miotłę, w końcu znała się na nich jak mało kto, ciebie całego mokrego i dodając do tego fakt, że widziała cię jak na peronie zanosiłeś swój bagaż do pociągu, wniosek nasunął się jej następujący – Testować miotłę w taką pogodę?! I to w trakcie podróży pociągiem?! Czy wam się wszystkim w głowach poprzestawiało?! Jakiś zakład?! Test wytrzymałości?! Co za nieodpowiedzialność! – Gryfoni, Krukoni, pewnie jeden drugiemu chciał coś udowodnić, ta dzisiejsza młodzież… Mmm, fajny Nimbus… ALE ŻEBY GO TAK NARAŻAĆ?! – dodała już w myślach i podparła się pod boki – Panie Fawler, widzę że nawet sama miotła wyraziła swoje niezadowolenie… - spojrzała znacząco na jego brodę z pięknie odbitym trzonkiem i siniakiem – Proszę doprowadzić się do porządku – zmierzyła również wzrokiem całą mokrą podłogę na którą wyzuł swój sweter Isaac – przedział również. I niech Pan nie myśli, że ujdzie to Panu płazem! O Pana niesubordynacji zostanie poinformowany profesor Flitwick i z pewnością ustali szczegóły szlabanu! – to mówiąc schowała różdżkę i odwróciła się na pięcie. Po przedziału zajrzał jeszcze nauczyciel ONMS i już łagodniej dodał byś zajrzał do skrzydła szpitalnego, gdy dotrzecie już do Hogwartu, a zaklęciem osuszył ci mokre ubranie.
...
Gdy dojechaliście na stację gwałtowna ulewa ustąpiła delikatnej mżawce i tylko co jakiś czas dochodziły do waszych uszu ciche uderzenia grzmotów z oddali. Na korytarzu mogliście dostrzec małe zamieszanie spowodowane gromadą Pufków które zagnieździły się w przedziale prefektów. Z tego również powodu pierwszoroczniacy musieli poczekać, aż Hagrid wyłapie wszystkie puchate kulki do klatek i załaduje je na swoja łódkę, a uroczysta kolacja w Hogwarcie znacząco się opóźniła. Poza tym wszystko było niemal jak dawniej, Filch zrzędził jakby wcale nie miał dwóch miesięcy wolnych od uczniów, magiczne niebo w Wielkiej Sali usłane było gwiazdami jakby nad Wielką Brytanią wcale przez cały dzień nie szalała burza, Tiara Przydziału ciągle była najmądrzejszą czapką na świecie, a korytarz na szóstym piętrze dalej był zamknięty.
__________
[z/t] dla wszystkich, chętni mogą dodać jeszcze swój post na zakończenie

Alex - zyskujesz 5 dodatkowych fasolek
Isaac - zyskujesz 5 PD, gdy rozpakujesz swój bagaż w dormitorium, zauważysz że ktoś podrzucił ci do niego paczkę z liścikiem 'Mały prezent motywacyjny. Może w końcu dorobisz się własnej miotły?'. List niepodpisany, w paczce znajdziesz kieszonkowy zestaw do pielęgnacji miotły.