Cara Rhee [dorosła]

Imię i nazwisko: Cara Rhee
Data urodzenia: 28 grudnia 1953
Czystość krwi: Mugolska
Była szkoła: Hogward (Gryffindor)
Praca: Auror
Różdżka: Sosna, kolec jadowy Mantykory, 14 cali  
Widok z Ain Eingarp:
W szarej poświacie lustra pojawia się ona sama - zwyczajna aurorka z Londynu, z różdżką w dłoni oraz tryumfem na twarzy. U jej stóp leżał sam  Czarny Pan, powalony zaklęciem z właśnie jej ręki, zaś u boku kobiety jej rodzice, jakby wyrwani ze wspomnienia, kiedy widziała ich po raz ostatni, oboje układający dłonie na jej ramionach, z dumą wypisaną w oczach.

Przykładowy Post:
Dawno nie była w murach Hogwartu... Właściwie juz od skończenia szkoły ich nie przekraczała. Szkoda, bo zapach starego zamku przypominał jej beztroskie czasy, kiedy jeszcze nie musiała martwić się o nic bardziej ważnego niż lekcje i odrobienie pracy domowej. Dorosłe życie wyglądało zupełnie inaczej.
Minęło tak mało czasu od wydarzenia, które nią wstrząsnęło, że nadal czuła kucie w sercu. Zwykle roześmiana i pewna siebie twarz teraz wydawała się tak poważna i zimna. Nie dowiedziała się jak dotąd skąd Śmierciożercy wiedzieli o szykowanych przez nią kontaktach oraz o jej poglądach na temat Sami Wiecie Kogo, które nie były podobne do ich poglądów. Chcieli najwyraźniej jej pokazać, co dzieje się, kiedy ktokolwiek próbuje sprzeciwiać się Jego woli. Nigdy nie zapomni uczucia, którego doznała, kiedy przekroczyła próg swojego domu rodzinnego i jedyne co zobaczyła to dwa ciała... ciała jej rodziców. Zupełnie niewinnych mugoli, którzy zawinili tyle, że z połączenia ich genów zrodził się czarodziej.
Życie, które wcześniej nie stawiało przed nią ogromnych przeszkód, nagle upomniało się o odpowiednią ilość cierpienia.
Wyszła z gabinetu dyrektora Hogwartu i odetchnęła cicho. Wcześniej, przed tym wydarzeniem jedynie zastawiała się nad dołączeniem do rebelii przeciwko Voldemortowi, teraz jednak była już pewna, że musi. Nie ważne czy zginie z ręki jej czy kogokolwiek innego, chciała pomóc w tym, aby tacy czarodzieje jak on nie stąpali żywi po tej ziemi.
Opuściła teraz mury Hograwrtu, czując, że teraz może zaznać spokoju. Poprawiła lekko rozczochrane już brązowe włosy i uśmiechnęła się do siebie. Wszyscy mijający ją na korytarzu uczniowie musieli być zdziwieni... Nie samym faktem, że pojawił się w ich szkole auror, ale i jej wyglądem... Jakby nie patrzeć była półkoreanką, a jej rysy twarzy bardzo egzotyczne. Ciągle spotykała się ze zdziwieniem ludzi w pracy czy w mieście. Przywykła już do tego, a pocieszała ją dodatkowo świadomość, że tak naprawdę wszystkich wokół pociąga ten nietypowy, orientalny wygląd. Gdyby tylko jej charakter był aż tak przyciągający.
Teraz, opuszczając Hogwart jako członek Zakonu Feniksa jedyne czego pragnęła to... pierwsza walka.