Pamiętnik 1/4 wili

Czy nie samotnie jest być wilą wśród ludzi? Mimo, że jest ich taka mnogość, różnorodność trudno odnaleźć siebie w krzykach innych osób. Każdy oczekuje od ciebie czegoś innego. Och... mój drogi pamiętniczku, wymagania wobec wili są jeszcze gorsze. Tego roku nie wróciłam do domu na święta. Chyba poznałam kogoś, kogoś... Interesującego, poza tym nie chcę być w mojej rodzinie. Zawsze są kłótnie przy stole, Misha zawsze jest wychwalana za swoje osiągnięcia, cała rodzina uważa Hogwart za szkółkę nibymagów i nibyczarodziei. Co zrobić w tej sytuacji? W dodatku moim ojcem jest mugol, mimo że tego nikt nie mówi traktują go gorzej. Ach... Czy życie mugola nie jest lepsze? Nie muszą się martwić tymi podziałami, są nieświadomi niczego, niczym słodko śpiące dziecko w kołysce. Chciałabym mieć ta wolny umysł co oni. Ale wiesz co się stało? Caroline to dziwna dziewczyna, dostrzegam w niej pustkę i chęć porozumienia. Wielką, brzydką maskę, którą ubiera by nie pokazać, że cokolwiek czuje i to ją zgubi... To smutne, nie umiem jej pomóc, nawet gdybym mogła, pewnie by nie chciała, jest czystej krwi, "lepszej" krwi.