Karta postaci

Imię i nazwisko: Áslaug Rökkur
Data urodzenia: 06/02/1958
Znak zodiaku: ryby
Imiona i nazwiska rodziców: Agnes Nott i Einar Rökkur
Krew: czysta
Miejsce zamieszkania: Londyn, Wielka Brytania
Wykształcenie: Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwartcie, Slytherin.
Miejsce pracy/wyuczony zawód: Chwilowo bezrobotna. Z powodów zdrowotnych musiała przerwać grę w drużynie Srok z Montrose.

Cechy wyglądu

Wzrost: Mierzy 175 centymetrów.
Waga: Waży 55 kilogramów.
Włosy: Brązowe, lekko falowane, spływają spokojnie wzdłuż sylwetki dziewczyny; ostatnimi czasy straciły swój stary, zdrowy blask i piękno.
Oczy: Spojrzenie ma bystre i spokojne, chociaż niebieskie oczy coraz częściej noszą znamiona ciężkiej choroby i niebezpiecznego stylu życia, są podkrążone, zmęczone i przekrwione, jakby Áslaug nie spała przez dobrych kilka dób.
Budowa ciała i postura: Ciało panny Rökkur jest wychudzone; w bardzo krótkim czasie straciło na wadzę kilkanaście kilogramów. Kości niezdrowo odznaczają się na powierzchni skóry, która swym kolorem przypomina szarą kartkę papieru naznaczoną sinymi/zielonkawymi plamami wyblakłego atramentu. Jedyną cechą łączącą ją ze starą sobą są rude piegi na policzkach i nosie.
Znaki szczególne: Apatyczny chód, opóźniona reakcja na wszelakie bodźce zewnętrzne.
Preferowany ubiór: Elegancki, prosty, wygodny; mający za zadanie ukryć wszelkie niuanse wynikające ze stanu zdrowia brunetki. Długie, luźne spódnice, koszule, marynarki, wszystko w neutralnych kolorach.

Umagicznienieh

Specyfikacja różdżki: heban, 10 i 3/4 cala, włos z południcy.
Bogin: Trumna, w trumnie trup; wychudzony, bladozielony, chociaż na skórze odznaczają się również dziwne rany, z których nieustannie sączy maź — śmierdząca i brudna. Ręce powyginane w nienaturalny sposób świadczą o wielkim bólu i gehennie towarzyszącej nieboszczykowi w ostatnich chwilach życia. Rozpoznanie osoby jest praktycznie niemożliwe, bo denat dosłownie nie posiada twarzy, jakby cały płat skóry został oderwany siłą. Jedynie długie, falowane, jasnobrązowe włosy i sylwetka mówią o płci postaci. Podchodzi bliżej i
Amortencja: Woń pasty do polerowania rączki miotły, mieszanina niezidentyfikowanych ziół kojarzony z pokojem babki Áslaug, charakterystyczny zapach unoszący w powietrzu zaraz po burzy, papierosy mentolowe.
Widok z Ain Eingarp: Szybuje wysoko ponad głowami publiczności zgromadzonej na trybunach boiska do Quidditcha. Wygląda dobrze i zdrowo, pierwszy raz od dawna nie czuje objawów towarzyszących nieznanej chorobie.
Zwierzę totemiczne: Orzeł

Przeszłość i przyszłość

Podsumowanie posiadanej wiedzy i umiejętności: Rodzina dziewczyny nie przykładała zbyt wielkiej uwagi do przestrzegania magicznych zwyczajów czy etykiety (chociaż te Áslaug przysposobiła mimowolnie); nie musiała być przykładem wzorowej młodej czarownicy; dopóki opiekun domu nie wysyłał skarg dotyczących nieodpowiedniego zachowaniem czy zbyt wielkiej fascynacji chłopcami wpływającej na osiągnięcie faktycznego celu pobytu Szkotki w Hogwarcie, wszystko było w porządku.
Przodowała w przedmiotach związanych z przyrodą; zielarstwo czy eliksirowarstwo wychodziły dziewczynie wręcz naturalnie, co niewątpliwie można powiązać z babką brunetki od strony matki, szeroko znanego autorytetu powyższych dziedzin.
Jak na prawdziwą Rökkur przystało ma smykałkę do sportu. Od dziecka miłuje Quidditch i bez problemu dostała się do ślizgońskiej drużyny, gdzie grała na pozycji ścigającej oraz szukającej.
Kłopotliwe okazały się lekcje z ONMS oraz Transmutacja, pierwsze z powodu strachu i obrzydzenia wzbudzanego przez większość zwierząt prezentowanych na zajęciach, drugie wymagały wielkiego skupienia i czystości myśli, których na wszystkich lekcjach oprócz Zielarstwa i Eliksirów nie potrafiła odnaleźć.
Z pozostałych przedmiotów była przeciętnym uczniem, nie interesowała się wróżeniem ani astronomią, zaklęcia i OPCM poznała na tyle, ile jest potrzebne człowiekowi niezbyt zainteresowanemu walką, używającemu klątw w patowych sytuacjach tylko do obrony własnej.

Koncepcja gracza: Áslaug jest pewna tylko jednego, Hel wyciąga swe łapska w jej stronę powoli, ale w przeciągu kilku, może kilkunastu miesięcy w końcu się spotkają, a ona skończy w Helheim, bo na Valhallę nie zasługuję.
Tajemnicza choroba zjada organizm dziewczyny od środka, a ona sama nie widzi sensu w ciężkiej i najprawdopodobniej nieskutecznej terapii.
Impulsywnie odcięła wszystkie nitki łączące ją z rodami Nott i Rökkur; zerwała nędzny, ale istniejący kontakt z rodzicami i całkowicie odwróciła od babki, w której towarzystwie spędziła pierwsze i najszczęśliwsze lata dzieciństwa. Bez słowa zrezygnowała z kariery w Srokach z Montrose, nie dzieląc się z kolegami, trenerem czy osobami decyzyjnymi powodami nagłej zmiany i porzucenia kariery na początku swej drogi. Ostatecznym krokiem było sprzedanie mieszkania kupionego za pieniądze z Quidditcha i oszczędności gromadzonych przez większość życia. Ostatnio wynajęła obskurną i dużo tańszą w utrzymaniu klitkę w Londynie, gdzie za pozostałe z transakcji pieniądze, oddaje się nielegalnym używkom wszelkiej maści i trwoni swoje zdrowie dla chwilowej przyjemności oraz zapomnienia.