Rysunki i zapiski Steve'a

10 marca 1978 roku


Nieczęsto zdarza mi się próbować rysować ludzi, jednak spotkanie z Alchemy dało mi nieco do myślenia. Postanowiłem spróbować. Nie miałem żadnej upatrzonej modelki. Po prostu siedziałem w pokoju wspólnym i zacząłem rysować. Oto efekt.
Nazwałem ją Gwiazdeczka. Jest Jeźdźcem Smoków. Bardzo dobrze się z nimi dogaduje, poznała ich język tajemny oraz wszystkie sekrety. Ma czym oddychać, ale to był zamiar bardzo celowy. Matka powinna mieć duże piersi.

A tak naprawdę to świerzbi mnie tu i ówdzie, czytam po raz kolejny „Jak poderwać dziewczynę? Poradnik w 50 krokach” i próbuję przezwyciężyć pieprzoną naturę. Ana może ze mnie zrobić, co tylko chce. Stałem się jej więźniem.

I nawet narysowałem jej cycki Gwiazdeczce.

Idę spać.

13 marca 1978 roku


Jestem ogniem, jestem śmiercią...

Any nie ma. Zniknęła. Pewnie dobrze się bawi na tej porąbanej zabawie. A mnie? Mnie zostawiła samego! Chyba z nudów zaraz wyzionę ducha.

Nie jesteś dobrym człowiekiem,
dlaczego więc oczekujesz,
że przydarzy Ci się coś dobrego?

Na nic nie zasługujesz,
jesteś tylko marnym pyłem,
zjebanym złamasem.

Nie ma tutaj dla ciebie miejsca,
Nie udawaj, że przecież masz przyjaciół,
Ciebie nikt nie lubił.

Zrób mi i sobie przysługę,
Zabij się wreszcie,
Stevenie Fluffy.