Sala Transmutacji

The member 'Natalie Dark' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Podszedł do kolejnej próby całkowicie rozluźniony. Nie wychodziło mu. Wielkie mi co. Jakby to był pierwszy raz.
Dziewczyna przed nim miała chyba jednak nieco inne zdanie na temat kolejnych prób, bo przy trzecim podejściu prawie roztrzaskała szafkę w drzazgi.
Jerome odsunął się odrobinę, gdy go wymijała.
Zapamiętać. Do Darkówny nie zarywamy. Nie chcę skończyć jak ta szafka.
Odchrząknął i się wyprostował.
- Evanesco - powtórzył, ale uszkodzony mebel nie był skłonny wykonać jego polecenia i nadal stał uparcie na swoim miejscu.
Puchon wzruszył tylko ramionami i powlókł się na koniec.
Nuuuudyyyy.

The member 'Jerome Drake' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Nathalie szybko odwróciła się na dźwięk roztrzaskanej szafki. Z przykrością spojrzała na odchodzącą Natalie na koniec kolejki. Było jej szkoda dziewczyny, bo sama teraz siedziała i już mogła rzucić zaklęcie na pająka.
A no tak!
Przypomniała sobie, że stworzonko wciąż zataczało kręgi by tylko jakoś ochłonąć po widoku pomarańczowego światła. Powell spojrzała z politowaniem na stawonoga i ponownie wyciągnęła różdżkę by móc sprawić by w końcu zniknął. Szczerze nie chciała go mieć w zasięgu wzroku.
Przymrużyła lekko oczy by skupić się na celu. Wymierzyła magiczny patyk w stronę włochatego osobnika i wypowiedziała formułkę.
- Evanesco - powiedziała wyraźnie.
Pokraka zniknęła.
No w końcu.
Ulga przeszła przez jej ciało i uśmiechnęła się do siebie. Oparła się o krzesło i odetchnęła chwilę by móc zabrać się za nowe zadanie.
No to teraz mysz.
Kolejny raz poczuła skręt na samą myśl o zwierzęciu.
No czy my nie możemy ćwiczyć na figurkach?

The member 'Nathalie Powell' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Anabell zjawiła się na lekcji mocno spóźniona, przepraszając cicho. Była lekko zielona na twarzy, zupełnie jakby się struła. Mimo to starała się nadążać, choć w którymś momencie lekcji przeprosiła i wybiegła do toalety po to by wrócić po dziesięciu minutach mocno blada.
- Przepraszam pani profesor, strasznie źle się czuję - szepnęła dziewczyna w odpowiedzi na karcące spojrzenie nauczycielki. Mimo wszystko sięgnęła po różdżkę patrząc tępo na guzik.
Evanesco. Musi się udać, nie może być tak trudno. Biorąc pod uwagę jej stan mogło jej wyjść coś innego, ale co z tego, przecież nie będzie jakoś strasznie źle...
Mimo wszystko udało się, guzik spełnił swoją rolę a dziewczyna poszła dalej, do następnego zadania.

The member 'Anabell Starfire' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Lekkim krokiem pomaszerowała do słoika, w którym czekał jej kochany nowy przyjaciel. Już nie mogła się tego spotkania doczekać, co widać było po jej roziskrzonym wzroku.
Iście ceremonialnie wyciągnęła pająka ze słoja, patrząc jak wspina się po jej ręce.
- Ach, jakiś ty śliczny...

Vivi westchnęła z czułością, kierując się z pająkiem do ławki. Rozejrzała się po sali, żeby zorientować się w sytuacji. McGonagall z tym swoim praktykantem pilnowali uczniów.
Niedobrze.
Trzeba wyczaić moment, kiedy będą się gapić na tych od guzików i tak dalej. Delikatnie przeniosła pająka na ławkę, jedną ręką grzebiąc w kieszeni w poszukiwaniu drugiego pudełka po zapałkach. Wycelowała różdżką w miejsce obok pająka.
Najwyżej zniknie ławkę.

- Evanesco!
Prysnęło kilka iskierek, ale nic nie zniknęło. Vivi odetchnęła z ulgą.
Mimo wszystko wolała nie znikać pająka.
Ławki też...

The member 'Vilia Edwards' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Wszyscy wywiązywali się ze swojego ćwiczenia, tak jak powinni. Profesor McGonagall wręcz odetchnęła z ulgą, gdy salę opuścił Jeffrey z Davidem. Zdecydowanie nie miała dziś siły, by zajmować się tą krnąbrną dwójką. Miała też nadzieję, że nic po drodze się im nie stanie i w Skrzydle Szpitalnym Cornelia udzieli szybkiej pomocy Ślizgonowi. Za każdym razem, gdy Evanesco komuś się udawało, przywracała z powrotem szafkę, bacznie obserwując postępy swoich uczniów i czasami udzielając jakichś dodatkowych wskazówek. Gdy nadeszła po raz kolejny kolej Natalie i tej nie udało się zaklęcie, i rzuciła Bombardę Maximę, Minerwa w porę rzuciła Protego na siebie i uczniów stojących najbliżej by ci nie ucierpieli. Następnie, biorąc serię szybkich wdechów i wydechów, i czując jak na jej policzki występuje rumieniec zdenerwowania, podniosła głos.
- To, co przed chwilą miało miejsce było karygodne, panno Dark! Ktoś mógł zostać ranny! Slytherin traci przez panią 30 punktów. Proszę by pani opuściła salę i nie pokazała się mi już dzisiaj na oczy.
Za pomocą zaklęcia pozbyła się szczątek zniszczonej szafki i wyczarowała nową na której nadal mogli ćwiczyć uczniowie. Kiedy drzwi po raz kolejny się otworzyły i do sali weszła wręcz zielona Anabell, Minerwa tylko westchnęła zdenerwowana, zastanawiając się dlaczego Godryk sprawdza dzisiaj jej cierpliwość.
- Skoro się źle pani czuje to niech idzie pani do Skrzydła Szpitalnego, panno Starfire. Natychmiast. Mogła pani od razu do niego iść zamiast przychodzić w takim stanie na lekcję - odparła szorstko, choć w jej głos zakradł się cień troski o swoją uczennicę. Rozejrzała się po sali i jej wzrok przykuła Felice, która już przechodziła do ostatniego etapu zadania.
- Panno Felicis, bardzo proszę by zaprowadziła pani pannę Starfire do Skrzydła Szpitalnego.

Już chciała zniknąć za grupką uczniów na środku sali, gdy usłyszała za sobą głos nauczycielki. Zatrzymała się w pół kroku i powoli odwróciła na pięcie w jej stronę.
Wdech i wydech. Wdech i wydech. Byle nie stracić już całkowicie panowania nad sobą.
Wysłuchała wykładu i choć zupełnie się z nim nie zgadzała, przywołała na twarz najbardziej opanowany i pokorny wyraz twarzy. Nawet jej się to udało. Tylko ręka aż drżała od zaciskania się na różdżce, ale na to pewnie i tak mało kto zwrócił uwagę.
Wdech i wydech.
- Najmocniej panią przepraszam za zamieszanie - oświadczyła całkiem spokojnym głosem, choć wewnątrz aż się w niej gotowało. Najchętniej zdemolowałaby w tym momencie cała salę. Włącznie ze zgromadzonymi tu ludźmi.
- Nie chciałam nic uszkodzić i naprawdę starałam się rzucić Evanesco. Niestety, moja różdżka robi różne, czasem niebezpieczne rzeczy, gdy jestem zdenerwowana. Powinnam była o tym pamiętać i bardziej uważać. - Przełknęła ślinę i spuściła wzrok.
To akurat była prawda. Może i mało ją obchodziło, czy komuś stanie się krzywda, ale nad własnymi emocjami i różdżką powinna być jednak w stanie zapanować.
- Jeszcze raz, bardzo przepraszam - dodała na koniec i skierowała się w stronę ławki.
Nie zgadzała się z karą. Była wściekła. Teraz nie na niepowodzenia, ale na Minerwę za takie potraktowanie jej. Na szczęście, szacunek do kobiety zdołał ja w tym momencie powstrzymać od zrobienia tego, na co tak strasznie miała ochotę.
Nie zdążyła jeszcze wyjść, gdy w drzwiach stanęła Anabell. Zatrzymała się przy niej i odwróciła do McGonagall.
- Jeśli to nie problem, to ja mogę ją odprowadzić. I tak wychodzę, a Felice przynajmniej nie straci nic z zajęć - zaoferowała się równie spokojnym głosem.
Czuła się jak wulkan zdolny w każdej chwili wybuchnąć jednak na zewnątrz nic nie było po niej widać.
Wizyta w Skrzydle Szpitalnym może i mi się teraz przydać. Pewnie mają tam coś na uspokojenie... Bez tego chyba coś znowu zdemoluję.
Wzięła jeszcze jeden głęboki oddech i niezależnie od decyzji nauczycielki, pożegnawszy się wyszła.

[z/t] x2 [dla Natalie Dark i Anabell Starfire]

Odskoczyła do tyłu, potykając się o skraj zbyt długiej szaty i z trudem łapiąc równowagę. Wytrzeszczone oczy biegały od resztek szafki, przez Dark do Profesor McGonagall. Co tu się właśnie..?
Przełknęła głośno ślinę słysząc tłumaczenia Ślizgonki i z ciekawością przyjrzała się swojemu jasnemu, magicznemu patyczkowi. Powinna chyba zacząć doceniać fakt, że kiedy postanawiał być irytujący - najzwyczajniej w świecie ją olewał... Z rozmyślań wyrwało ją skrzypnięcie ciężkich drzwi. Kolejny już, niespodziewany obrót spraw na lekcji szybko został opanowany i w końcu znowu przyszła jej kolej. Kątem oka zerknęła jeszcze na wciąż rozeźloną nauczycielkę i złapała głęboki oddech.
- Evanesco. - Musiała mrugnąć kilka razy, nim dotarło do niej, że szafka NAPRAWDĘ zniknęła. Nie uśmiechnęła się. Spuściła ręce i wciąż nie dowierzając zrobiła krok w lewą stronę.
Dopiero teraz doceniła chyba powagę całej sytuacji. Wpatrzona w stół na którym roiło się od szamoczących się w słojach zwierząt momentalnie zrobiła się tak zielona jak Anabell.
Nie tknie tych potworów, choćby od tego miał zależeć Puchar Domów.
Czując jak na czoło powoli wstępują je kropelki potu rozejrzała się po sali w poszukiwaniu Colette. Skubaniec był niestety zbyt daleko by mogła podejść do niego bez zwracania na siebie uwagi prowadzących. Wycofała się więc dyskretnie i stanęła na palcach, tuż za plecami Jerome'a.
- Chcesz się wreszcie na coś przydać Drake? - Szepnęła mu do ucha, starając się jednocześnie uśmiechnąć. Kiedy tylko ten się odwróci(?), wciąż lekko pozieleniała wskazała palcem na pełen pająków słój i jedną z bliżej stojących ławek.

The member 'Alice Hughes' has done the following action : Rzuć kością

---

'Lekcja' :

Result :

Kobieta zdążyła jeszcze tylko wrócić do Jerome i jego pytania odnośnie szlabanu i krótko odpowiedzieć, że nie ma takiej możliwości. Następnie zajęła się kwestią szafki i Natalie, posyłając jej dość stalowe spojrzenie.
- Panno Dark, nie zmienia to jednak faktu, że różdżki są zależne od właściciela, nawet te najbardziej kapryśne. Musiała pani pomyśleć o tym zaklęciu, skoro tak a nie inaczej zareagowała. Wciąż przypominam o tym, że należy się koncentrować nie bez powodu - odpowiedziała dziewczynie, powoli odzyskując wewnętrzny spokój. Kiwnęła w jej stronę głową, przyjmując tym samym jej przeprosiny. - No dobrze, panno Starfire niech pani pójdzie wraz z panną Dark do Skrzydła Szpitalnego. A wracając przy okazji do zagadnienia poruszanego przez panią wcześniej, panno Felicis to już spieszę z odpowiedzią. Nie, nie oznacza. Nic zresztą całkowicie nie znika ze świata. Może zmienić swoją strukturę, miejsce pobytu, albo właściwości, ale nadal gdzieś będzie. Tak samo jak teoretycznie "pojawienie się z niczego" też nie jest do końca słuszne. To są niemniej pewne problemy Transmutacji związane z jej specyfiką. Nadal są rzeczy w świecie magii i zresztą nie tylko w nim, których nie potrafimy wyjaśnić. Więc jeśli to wszystko to wracajcie do ćwiczeń. Nie zostało już wiele czasu.

Pająk
Gdy tylko z powrotem zajęła swoje miejsce przy ławce, od razu wzięła się do ćwiczenia. Wzięła głęboki wdech, obserwując poruszającego się pająka po jej ławce i wymierzyła różdżkę.
- Evanesco - wymówiła głośno i wyraźnie, wykonując odpowiedni obrót magicznym patykiem. Stworzenie zniknęła, a ona uśmiechnęła się zadowolona i szybko ruszyła po mysz. Nie mogła się doczekać wykonania całego zadania.