Pamiętnik z Hogwartu

Ludzie mają naprawdę przygnębiające życia. Przypadkiem natrafiłem na ten dziennik, niemniej nie spodziewałem się, iż odnajdę w nim takie zapiski. Dotknęło mnie to do żywego... bowiem żaden wpis nie jest o mnie! Aczkolwiek staram się być wyrozumiały i współczujący, dlatego też okazując swą niezmierzoną łaskę i miłosierdzie, niczym najwspanialsza istota mam zamiar szerzyć dobro i zapomnienie dla codziennych trosk. Wszak czymże są problemy, gdy ma się do czynienia z kimś iście oświeconym, objawiającym się pod mą postacią? By dostarczyć choć cień nadziei, światło dające siłę, sprawiające cuda, zostawiam tutaj swe zdjęcie, mające udoskonalić Wasze beznadziejne żywoty. Dzięki swej bezmiernej empatii i czysto diamentowemu sercu - poddanemu niejednemu oszlifowaniu - błyszcząc niczym zjawiskowy, najwyśmienitszy z kamieni szlachetnych, obdarzam Was oto swą bezgraniczną życzliwością, błogosławiąc Was na ścieżce ku niedoścignionej perfekcji, którą jedynie ja zdołałem osiągnąć.