Rademenes i Kawałek (zwierzaki Kotleta)

Spis zwierzątek:


Wiadomości wysyłam przez: Rademenesa. Kawałek zwykle gubi pocztę...

Nadawca: Dziedzic Terrarium Tajemnicy
Treść:

Sowa przyniosla wyrwany kawałek pergaminu, na którym ktoś zapisał krótką notatkę, najwyraźniej w biegu, bo pismo było nierówno i chwiejne... Prócz notatki napisane było miejsce spotkania. 

Zgrabna, dobrze zadbana Płomykówka położyła paczuszkę na śniadaniu przed Colettem i usiadła obok niej, najwyraźniej oczekują zapłaty za dostarczony towar.

* sproszkowany kamień księżycowy
* 6x gałązka waleriany
* korzeń mandragory (50g)
* gałązka rdestu ptasiego
* niewielka fiolka wody z rzeki Lete (10 ml)
* 2x jagody jemioły
* 2x woreczek mieszanki ziół i magicznych przypraw

Cena: 12g 11s

Nadawca: Charles Myrnin Hucksberry
Treść: Witam. Bardzo bym prosił o pojawienie się w moim gabinecie najszybciej jak to będzie możliwe.
Z wyrazami szacunku,
Charles Myrnin Hucksberry.

List nie posiadał daty, żadnego oficjalnego wstępu, był splamiony czerwonymi kleksami w jednym rogu pachnącymi żelazem, która ledwo przebijała się przez naturalną woń nadawcy, być może mydło, jakiego używał, lub nienachalne perfumy.
Do listu dołączono niezakwitnięty kwiat przebiśniegu.

Piszę ten list, chociaż jest późna noc i rzeczywistość rozmywa swoje granice w mojej możliwości poznania i panowania nad sobą. Pewnie tylko dlatego go piszę – normalnie nie miałbym odwagi, lub uznając, że jesteś zbyt dumny, zbyt istotny, by pisać do ciebie pod wpływem jakichkolwiek specyfików innych niż sama Luna.
Obaj wiemy, że jestem manipulantem i potrafię pisać i mówić to, co inni chcą usłyszeć.
Wiesz, zabawna sprawa – nie wiem ile dni minęło od naszego ostatniego spotkania – byłem tak pijany, że zupełnie się zatraciłem – i nie raz wtedy chciałem ci coś napisać – nie, chciałem do ciebie przyjść, coś powiedzieć, przekazać – ale co? - tego nie byłem pewien – niejasne tego wizje krążą w mojej głowie – marzyłem o świecie, w którym będę mógł spoglądać z cienia na twoją twarz i ty będziesz się śmiał, tak beztrosko i bezinteresownie, składając hołd ukochanemu życiu – coś poszło nie tak, widziałem w twoich oczach smutek...
Jakw iele poświęcenia kosztuje Cię krycie moich pleców, Warp? Myślisz, że możemy stąd uciec i wynieść się daleko od tego całego zgiełku?
Chciałbym cofnąć czas i wszystko naprawić.
To tylko chwilowa zajawka, może wpływ czystości myśli – nie ufam samemu sobie, nie wiem, kiedy wygaśnie – więc piszę, choć list ten spali się po twoim przeczytaniu go – i myślę, że w swej niemożności cofnięcia rzeczywistości mogę tylko pójść zgodnie z nią i zrobić to, co powinienem był zrobić – uwolnić cię od podejrzeń i wszystkich zarzutów.
Mogłem tą dojrzałą i konieczną decyzję podjąć o wiele wcześniej. W całym swym egoizmie po prostu chciałem zostać z tobą. Tss... Czy widzisz w ogóle jak patetycznie to brzmi? I żałośnie? Doprawdy, to chyba nawet poniżej mojej godności... Ale tak było. Tak jest.
Zachorowałem na dodatkową chorobę – nazywa się chyba... Smokowizm Katedralizm. "Totalnie" wziąłem to z podręcznika do chorób magicznych.
Wcale nie chcę się z niej wyleczać.
Szczęście, Colette.
Zobaczyłem kolorowy świat i poczułem szczęście.
Może nadal nie rozumiem życia, ale mógłbym się go od ciebie nauczyć. Brzmi niewymownie słodko.
Nie spotkamy się pewnie prędko. Nie będę Cię narażać na dodatkowe kłopoty związane z tym... wszystkim... Jakkolwiek wiele rzeczy nie kryło się pod tym "wszystkim".
Uczysz się Białej Magii? Radzisz sobie?
Heh, przyznam się, że każdej nocy czekałem na sowę od ciebie... Trochę kiepskie, prawda?
Przyznam się – jestem niewydarzonym romantykiem.
Bardzo chcę to napisać.
Naprawdę.
Drażnią Cię słabości i rozckliwianie się – czym innym jest jednak sztuka, jeśli nie wywoływaniem skrajnych emocji?


P.S. Wiedziałeś, że Wiosna udekorowała już cały świat swym pocałunkiem?


P.S.2 Bardzo... Cię...