Jareth

Ma w naturze pojawianie się znienacka (i znikąd, jeśli zapytacie Gideona) i chociaż nigdy jeszcze nie pomylił adresata, w dziewięciu przypadkach na dziesięć sprawia wrażenie zaskoczonego tym, gdzie i jak dotarł.

Panie Prewett,
Nie odzywasz się pan do mnie i hańba Ci za to. Zaczęłam się martwić, że coś Ci się stało i dlatego zasięgnęłam języka u Fabiana. Napisał mi co i jak (wiesz, że nie umie mi odmawiać). Przykro mi, że Cię zawiesili, zwolnili, czy co tam innego te nudne urzędasy wymyśliły. Ale pocieszę Cię jak chcesz. Tylko musisz pojawić się w Hogsmeade w walentynki. Nie ma zajęć, więc może puszczą nas do wioski. A jak nie puszczą to przecież i tak przyjdę. Napijemy się kremowego i pomarudzimy, będzie fajnie.
To jak, zgadzasz się?

Ściskam,
Dori.

P.S. To, że zapraszam Cię na piwo w walentynki to nie jest żadna randka, jasne? NIE. ZAPOMNIJ PREWETT. I przestań się już tak szczerzyć, okej?

D.

Sowa Dorcas zatrzepotała niecierpliwie skrzydłami i wyraźnie zamierzała (zgodnie z poleceniem właścicielki) czekać na odpowiedź.

[Broszura była zapakowana w beżową kopertę z której unosił się bardzo nikły zapach kobiecych perfum. Całość została zachowana w eleganckim i prostym stylu,  pergamin otoczony ruszającymi się zdjęciami młodych panien. Niektóre napisy połyskiwały, jakby chciały przyciągnąć uwagę czytelnika]