Karta postaci

Imię i nazwisko:
Remus John Lupin
Czarodziej ma swoją niewybredną teorię odnośnie genezy własnego imienia. Zakłada, że inspiracją był miesiąc miodowy rodziców w Rzymie i główny punkt wycieczki: pomnik założycieli miasta.

Data urodzenia:
10 marca 1960 rok

Znak zodiaku:
Ryby

Imiona i nazwiska rodziców:
Lyall Lupin – ojciec, czarodziej czystej krwi. Niezwykle postępowy urzędnik Departamentu Kontroli Nad Magicznymi Stworzeniami. Znany z poważnej scysji z jednym z podejrzanych, po której to diametralnie zmienił swoje zdanie o wilkołakach. Optował za wznowieniem badań nad lekarstwem na likantropię.
† Hope Lupin (zd. Howell) – matka, mugolka. Pracowała w agencji ubezpieczeniowej w Cardiff. Akceptowała magię obecną w swoim życiu. Wspierała syna w nowych wyzwaniach. To z nią Lupin miał bliższe relacje – jej też wyjaśnił, jakie są jego największe obawy przed każdą pełnią.

Krew:
Półkrwi

Miejsce zamieszkania:
Londyn, niewielka kawalerka przy Trafalgar Square, wynajmowana po okazyjnie niskiej cenie. Nie jest to może jego wymarzone mieszkanie, ale ma niewielką łazienkę, miejsce do spania i całkiem przyjemny widok. Pozwala też na krótki moment stać się zwykłym obserwatorem, a nie naczelnym obiektem zainteresowania.

Wykształcenie:
Szkoła Magii i Czarodziejstwa Hogwart, Gryffindor. Ma na swoim koncie funkcję prefekta naczelnego.

Miejsce pracy/wyuczony zawód:
Aktualnie stara się o staż w Departamencie Przestrzegania Prawa Czarodziejów w Kwaterze Aurorów. Zarzucił pomysł nauczania w Hogwarcie na stanowisku nauczyciela OPCM – jednak wciąż czuje, że chciałby spróbować. I znów znaleźć się w bezpiecznym zamku, pośród znajomych korytarzy.
Ponadto podejmuje się rozlicznych prac dorywczych czy to w mugolskim, czy w czarodziejskim świecie.

Cechy wyglądu

Wzrost: 185 centymetrów
Waga: 70 kilogramów
Kolor włosów: ciepły brąz z rdzawymi refleksami, ciemniejący w zimie i jaśniejący latem
Kolor oczu: miodowe
Budowa ciała i postura: Lupin mógłby być naprawdę świetnie zbudowany. Ma potencjał w szerokich barkach, wąskich biodrach i zbitych mięśniach. Przy odrobinie regularnego wysiłku, wypracowałby solidną, wysportowaną sylwetkę. Niestety obecnie nie może się pochwalić górą mięśni – należy jednak zauważyć, że na zwyczajowo patyczkowatych kończynach zaczęły się wyraźniej rysować mięśnie. Chociaż może jeszcze zaskakiwać kanciastymi kośćmi, wychylającymi się zza napiętej, jasnej skóry, nabiera powoli masy. Zaczął biegać, by podbudować swoją kondycję.
Znaki szczególne: pajęczyna drobnych blizn na plecach, przeplatająca się nieregularną siatką przez barki, aż do karku Lupina. Na twarzy kilka rys – podobnych do draśnięć pazurów. Standardowo taszczył pod pachą grubą książkę, którą akurat sczytywał w wolnych chwilach. Sprytnie pochowana po kieszeniach czekolada stała się jego najpopularniejszą sztuczką. Nikt nigdy nie wie, gdzie Remus ukrywa zawinięte w sreberko kostki.
Preferowany ubiór: ubiera się luźno, dobierając garderobę na podstawie użytkowości danego stroju aniżeli jego wyglądu. Nie są to nigdy szaty z górnej półki, ale pozbył się już nazbyt przetartych strojów, które lata świetności miały już dawno za sobą.

Wygląd wilkołaka

Wzrost: ponad 2 metry wysokości
Waga: 290 kilogramów
Kolor włosów: krótka sierść o dwa odcienie ciemniejsza od naturalnego koloru włosów Remusa.
Kolor oczu: złociste, z przebłyskami szaleństwa
Budowa ciała i postura: bestia zdaje się odzwierciedlać stan ludzkiej postaci Remusa. Na początku straszyła wystającymi żebrami, zapadniętym brzuchem i wychudzonymi łapami. Teraz z każdą pełnią nabiera sił, zbliżając się do podręcznikowego wizerunku wilkołaka. Warto zaznaczyć, że blizny w formie wilkołaka stają się znacznie bardziej widoczne.

Umagicznienie

Specyfikacja różdżki:
Cyprys, włos z ogona jednorożca, 10 i 1/4 cala, giętka. Jej poprzedniczka, wykonana z drzewa wiśni, zaginęła podczas niedawnej przemiany Lupina. Czarodziej nie był w stanie jej zlokalizować, dlatego zakupił u Ollivandera nową.

Bogin:
Remus nie jest w stanie pogodzić się ze swoją zwierzęcą naturą, a pod pozorem braku akceptacji bestii kryje się przede wszystkim strach. Boi się, ale nie wilkołaka, a tego, co mógłby zrobić jego najbliższym. Dlatego właśnie największym przerażeniem napawa go pierwszy znak na niebie, który zwiastuje przemianę - pełnia księżyca.

Amortencja:


Widok z Ain Eingarp:


Zwierzę totemiczne:
Wilk

Przeszłość i przyszłość

Podsumowanie posiadanej wiedzy i umiejętności:

Koncepcja gracza:

Przykładowy post: