Indeks
Szukaj
Latest images
Rejestracja
Zaloguj
Peter Pettigrew
Peterełke
Nie Sie 09, 2015 10:08 pm
Spis zwierzątek: "Szczur"
Wiadomości wysyłam przez: siebi... erm, szczura.
Wiadomości wysyłam przez: siebi... erm, szczura.
Syriusz Black
Re: Peterełke
Pią Sty 29, 2016 11:31 pm
Peter,
spotkamy się, czy będziesz udawał, że mnie nie znasz?
spotkamy się, czy będziesz udawał, że mnie nie znasz?
Łapa
Mistrz Gry
Re: Peterełke
Sob Wrz 03, 2016 10:09 pm
Panie Pettigrew,
w związku z odbywającymi się właśnie w Hogwarcie Dniami Kariery, oczekuję Pana przy swoim stanowisku w Wielkiej Sali.
Proszę pamiętać o stosownym stroju i zachowaniu - liczę na to, że godnie będzie Pan reprezentować szkołę przed przedstawicielami z zewnątrz.
Z wyrazami szacunku,
prof. Minerwa McGonagall
w związku z odbywającymi się właśnie w Hogwarcie Dniami Kariery, oczekuję Pana przy swoim stanowisku w Wielkiej Sali.
Proszę pamiętać o stosownym stroju i zachowaniu - liczę na to, że godnie będzie Pan reprezentować szkołę przed przedstawicielami z zewnątrz.
Z wyrazami szacunku,
prof. Minerwa McGonagall
James Potter
Re: Peterełke
Nie Sie 27, 2017 8:12 pm
Ogoniasty,
wbijaj do mnie wieczorem, świętujemy podpalenie Hogwartu.
wbijaj do mnie wieczorem, świętujemy podpalenie Hogwartu.
Rogacz
Pandora Sayre
Re: Peterełke
Nie Lis 26, 2017 9:04 pm
Drogi Peterze,
ostatnimi czasy bardzo często powracam do Ciebie myślami. Zastanawiam się, jak się czujesz? Czy jesteś samotny? Czy masz z kim porozmawiać? Jak sobie radzisz z byciem opuszczonym?
Wiele słów ciśnie mi się na pióro, ale tak ciężko napisać wszystko, co bym chciała!
Wiedz, Peterze, że Twoja dusza wcale nie jest osamotniona. I pamiętaj, że świat nie kończy się na Jamesie i Syriuszu. Gdy to zrozumiesz, poczujesz się wolny i szczęśliwy.
Niech nargle będą z Tobą,
Pandora
ostatnimi czasy bardzo często powracam do Ciebie myślami. Zastanawiam się, jak się czujesz? Czy jesteś samotny? Czy masz z kim porozmawiać? Jak sobie radzisz z byciem opuszczonym?
Wiele słów ciśnie mi się na pióro, ale tak ciężko napisać wszystko, co bym chciała!
Wiedz, Peterze, że Twoja dusza wcale nie jest osamotniona. I pamiętaj, że świat nie kończy się na Jamesie i Syriuszu. Gdy to zrozumiesz, poczujesz się wolny i szczęśliwy.
Niech nargle będą z Tobą,
Pandora
- Pandora Sayre
Re: Peterełke
Sob Gru 02, 2017 8:48 pm
Kochany Peterze,
nie potrafię uwierzyć w ani jedno Twoje słowo. W rzeczy samej uważam, że za tymi niedorzecznościami stoją nargle, które usilnie mieszają Ci w głowie. Ale jest na to lekarstwo, P. - herbatka z memrotka. Powinieneś spróbować, a od razu się lepiej poczujesz. Jeśli nie - wówczas kostka czekolady. Lub rządek. Lub całą tabliczka.
Dziękuję za ostrzeżenie, Peterze. Choć uwielbiam zaglądać do cudzych dziupli, bo to przecież tak nieziemsko ekscytujące, zgodzę się, że w niektórych rzeczywiście roi się od nargli. I nargli i insektów. Tobie natomiast radzę, byś zdecydowanie częściej wychodził ze swojej dziupli i odwiedził kilka innych. Nie tych niebezpiecznych, a sprawdzonych. Chociaż... czy testowanie odpowiedniej dziupli nie jest ekscytujące?
Oh, nie mam czasu na nudę, a z drugiej strony mam jej aż nadto! Czasami udaję zajętą i wówczas przyłapuję się, że rzeczywiście jestem zajęta! Ostatnio zrobiłam coś naprawdę głupiego, Peterze. Pomyliłam osoby i zaatakowałam tą niewinną - tylko pozornie, to kawał imbecyla - myśląc, że jest winny. Tak mi wstyd, że do tej pory nie wychodzę poza moje czerwone skarpetki.
I zdecydowanie ją przeczytam, skoro mi polecasz. Tak, właściwie to już biegnę do księgarni.
Pandora
nie potrafię uwierzyć w ani jedno Twoje słowo. W rzeczy samej uważam, że za tymi niedorzecznościami stoją nargle, które usilnie mieszają Ci w głowie. Ale jest na to lekarstwo, P. - herbatka z memrotka. Powinieneś spróbować, a od razu się lepiej poczujesz. Jeśli nie - wówczas kostka czekolady. Lub rządek. Lub całą tabliczka.
Dziękuję za ostrzeżenie, Peterze. Choć uwielbiam zaglądać do cudzych dziupli, bo to przecież tak nieziemsko ekscytujące, zgodzę się, że w niektórych rzeczywiście roi się od nargli. I nargli i insektów. Tobie natomiast radzę, byś zdecydowanie częściej wychodził ze swojej dziupli i odwiedził kilka innych. Nie tych niebezpiecznych, a sprawdzonych. Chociaż... czy testowanie odpowiedniej dziupli nie jest ekscytujące?
Oh, nie mam czasu na nudę, a z drugiej strony mam jej aż nadto! Czasami udaję zajętą i wówczas przyłapuję się, że rzeczywiście jestem zajęta! Ostatnio zrobiłam coś naprawdę głupiego, Peterze. Pomyliłam osoby i zaatakowałam tą niewinną - tylko pozornie, to kawał imbecyla - myśląc, że jest winny. Tak mi wstyd, że do tej pory nie wychodzę poza moje czerwone skarpetki.
I zdecydowanie ją przeczytam, skoro mi polecasz. Tak, właściwie to już biegnę do księgarni.
Pandora
- Pandora Sayre
Re: Peterełke
Nie Gru 17, 2017 9:06 pm
Peterze,
oh, wystarczy się skupić, to nie takie trudne, Peterze. Ty - tak samo cierpiący i myślący jak ja - z pewnością to zrozumiesz. Prawda jest taka, że chciałam postąpić słusznie, rozumiesz?
Gdy ktoś skrzywdził bliską mi osobę - ruszyłam bez opamiętania. Tylko oni, oni są tak paskudnie do siebie podobni, że aż mam ciarki na całym ciele! Ukarałam nie tą osobę, chociaż stek łajna hipogryfa - z jednej z tych bomb, których używaliście na mnie w Hogwarcie - wypełnił jego mieszkanie i czuję się winna, ale... czy postąpiłam słusznie, zmuszając go do posprzątania mieszkania? Lubię myśleć, że jednak nie popełniłam okropnego głupstwa.
To miłe że to mówisz, Peterze. Ostatecznie chętnie skorzystałabym z interwencji kolegi, ale zdecydowanie nie w obliczu niebezpieczeństwa. Rozumiesz co mam na myśli, Peterze? Czy ty też czujesz się tak okropnie samotny? Musisz się tak czuć, widziałam to w Twoich czasach...
Rozumiejąca Cię Pandora.
P.S. Podsyłam saszetkę herbatki wraz z listem.
oh, wystarczy się skupić, to nie takie trudne, Peterze. Ty - tak samo cierpiący i myślący jak ja - z pewnością to zrozumiesz. Prawda jest taka, że chciałam postąpić słusznie, rozumiesz?
Gdy ktoś skrzywdził bliską mi osobę - ruszyłam bez opamiętania. Tylko oni, oni są tak paskudnie do siebie podobni, że aż mam ciarki na całym ciele! Ukarałam nie tą osobę, chociaż stek łajna hipogryfa - z jednej z tych bomb, których używaliście na mnie w Hogwarcie - wypełnił jego mieszkanie i czuję się winna, ale... czy postąpiłam słusznie, zmuszając go do posprzątania mieszkania? Lubię myśleć, że jednak nie popełniłam okropnego głupstwa.
To miłe że to mówisz, Peterze. Ostatecznie chętnie skorzystałabym z interwencji kolegi, ale zdecydowanie nie w obliczu niebezpieczeństwa. Rozumiesz co mam na myśli, Peterze? Czy ty też czujesz się tak okropnie samotny? Musisz się tak czuć, widziałam to w Twoich czasach...
Rozumiejąca Cię Pandora.
P.S. Podsyłam saszetkę herbatki wraz z listem.
Permissions in this forum:
Nie możesz odpowiadać w tematach|
|
|