Fantastyczne Zwierzęta, Newt Scamander (UKOŃCZONY)

Sro Gru 07, 2016 3:22 pm

Tytuł: Fantastyczne Zwierzęta
Autor: Newt Scamander
Przedmiot: Opieka nad Magicznymi Stworzeniami
Źródła, które były wykorzystane:
- Harry Potter wiki
Rok wydania: 1974 (Wydanie 46)
Stan: nowy

Spis Treści:

O autorze
Wstęp do książki
Fantastyczne zwierzęta ( klasyfikacja X )
Fantastyczne zwierzęta ( klasyfikacja XX )
Fantastyczne zwierzęta ( klasyfikacja XXX )
Fantastyczne zwierzęta ( klasyfikacja XXXX )

Treść:

O autorze
Urodzony w 1897 r. Newton “Newt” Artemis Fido Skamander zaraził się miłością do fantastycznych stworzeń od swojej matki, która zajmowała się hodowlą hipogryfów. Po ukończeniu Hogwartu rozpoczął karierę w Ministerstwie Magii w Urzędzie Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami. Po spędzeniu dwóch – jak sam przyznaje „nużących” - lat w Biurze Przemieszczania Skrzatów Domowych został przeniesiony do Wydziału Zwierząt, gdzie jego praca nabrała tempa dzięki jego niezwykłej znajomości fantastycznych bestii. Newt Scamander jest głównym twórcą Rejestru Wilkołaków z 1947 r., lecz jak sam przyznaje największą dumę przynosi mu Zakaz Eksperymentalnej Hodowli z 1965 r., który zapobiegł hodowlom nie dających się oswoić, niebezpiecznych stworzeń na terenie Wielkiej Brytani. Poprzez swoją współpracę z Biurem Wyszukiwania i Oswajania Smoków miał okazję wziąć udział w wielu wyprawach, które zaowocowały powstaniem jego słynnego bestsellera Fantastyczne Zwierzęta. Za swoje zasługi w rozwoju magizoologii. Newt Scamander został odznaczony Orderem Merlina Trzeciej Klasy w 1979 r. Obecnie jest na emeryturze, mieszka w Dorset z żoną Porpentyną i trzema kugucharami: Hopkiem, Walkiem i Packiem.

Wstęp do książki
Istoty, a zwierzęta
Do istot należą stworzenia, które zostały zaklasyfikowane przez ministerstwo jako te zasługujące na prawo udziału w kierowaniu czarodziejskim światem. Podział ten opiera się na decyzji Ministra Magii z 1811 r., która mówi, że „istotą" jest „każde stworzenie obdarzone inteligencją wystarczającą do zrozumienia praw magicznej społeczności i do współodpowiedzialności przy ustalaniu tych praw". Kilka inteligentnych „istot” sklasyfikowano jako zwierzęta ponieważ nie są one w stanie zapanować nad swoją brutalną naturą. Centaury, choć inteligentniejsze od ludzi same zaś zażyczyły sobie statusu „zwierząt” nie chcąc mieć nic wspólnego ze społecznością czarodziejów. Największy problem stanowi zaś podział wilkołaków, gdyż Służby Pomocy Wilkołakom funkcjonują w Wydziale Istot, podczas gdy Rejestr Wilkołaków i Brygada Ścigania Wilkołaków podlegają Wydziałowi Zwierząt.

Mugole a fantastyczne zwierzęta
To może dziwić niektórych czarodziejów, ale był czas kiedy mugole byli świadomi istnienia magicznych zwierząt i istot. W okresie średniowiecza piętnowanie magii przez mugoli osiągnęło stan krytyczny, a widok stworzeń takich jak smoki czy hipogryfy doprowadzały ich do zbiorowej histerii. Fantastyczne zwierzęta zostały więc ukryte przed niemagicznym światem tak samo jak czarodzieje, w efekcie międzynarodowego szczytu w 1692 r. trwającego aż siedem tygodni. Niektóre stworzenie nie były świadome, że warzą się ich losy podczas gdy centaury, trytony oraz gobliny włączył się do dyskusji. Zadecydowano, aby rzucić na stworzenia zaklęcie iluzji, które przekonywałoby mugoli, że są one jedynie wytworem ich wyobraźni. Wszystkie czarodziejskie rady ustawodawcze na świecie zostały zaś zobligowane do ukrywania ich istnienia przed niemagiczną społecznością zgodnie z Klauzulą 73. Kolejnym sposobem na zapewnienie stworzeniom niewidzialności jest stworzenie im bezpiecznych siedlisk, niedostępnych dla mugoli. Największy problem stanowią smoki, które wykorzystują każdą nadarzającą się okazję, aby wyruszyć na poszukiwanie zdobyczy poza granice rezerwatów. Kelpie, których jedynym celem jest zwrócenie na siebie uwagi ludzi, a także pogrebiny, które same sobie ludzi wyszukują. W przypadku zobaczenia przez mugola fantastycznego stworzenia najlepszym rozwiązaniem jest zmodyfikowanie mu pamięci.

Klasyfikacja Ministerstwa Magii
Urząd Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami ustalił specjalną klasyfikacje wszystkich znanych zwierząt, istot i duchów. Ma ona pomóc niedoświadczonym czarodziejom w ocenie niebezpieczeństwa wynikającego ze spotkania z nimi. Oto pięć kategorii:

XXXXX - Znany morderca czarodziejów/nie nadaje się do udomowienia ani tresury
XXXX - Groźne/wymaga specjalistycznej wiedzy/czarodziej-specjalista może sobie poradzić
XXX - Odpowiedzialny czarodziej powinien dać sobie radę
XX - Niegroźne/może być udomowione
X - Nudne

Nie wszystkie stworzenia zostały zakwalifikowane do swoich kategorii według powyższego klucza. W takich przypadkach dodano przypis. Ponieważ podręcznik ten został przystosowany dla uczniów magii znajdują się tu jedynie gatunki, z którymi czarodzieje mogą współistnieć i które mogą być omawiane na zajęciach praktycznych. Aby dowiedzieć się więcej na temat najgroźniejszych stworzeń zaklasyfikowanych do kategorii XXXXX proszę odnieść się do podręcznika "Zwierzęcy znani mordercy czarownic i czarodziejów" Andrewa Siebiergieja. W przypadku styczności ze stworzeniem nie wymienionym w tym podręczniku należy zachować najwyższą ostrożność i czym prędzej oddalić się od niego oraz zgłosić owe spotkanie Wydziałowi Zwierząt w Urzędzie Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami.

Fantastyczne Zwierzęta

( Klasyfikacja X ) - materiał na III i IV rok nauki w Hogwarcie

Spoiler:

( Klasyfikacja XX ) - materiał na IV i V rok nauki w Hogwarcie

Spoiler:

Chropianka
Małe pasożytnicze stworzenie żywiące się magią. Osiągają długość do jednej dwudziestej cala i przypominają kraby z dużymi kłami. Mogą zagnieździć się w sierści i piórach magicznych stworzeń takich jak psidwaki lub lelki wróżebniki ale wkradają się również do domostw czarodziejów jeśli nadarzy się okazja i wygryzają magiczny rdzeń z różdżek albo zlizują zaschnięte resztki eliksirów z kociołków. Atakują również urządzenia elektryczne przez co potrafią naprzykrzyć się nawet mugolom. Można się ich łatwo pozbyć przy użyciu dostępnych na rynku środków, jednak poważne inwazje mogą wymagać wizyty funkcjonariuszy Sekcji Szkodników Urzędu Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami.
Druzgotek
Ten pochodzący z Wielkiej Brytanii oraz Irlandii rogaty, bladozielony demon wodny jest w tych czasach spotykany w jeziorach i rzekach na całym świecie. Bardzo dobrze i szybko pływa, jest agresywny zarówno w stosunku do czarodziejów jak i mugoli. Jego długie palce mają silny uchwyt pozwalając udusić ofiarę, ale przy tym dość łatwo je złamać. Druzgotki żywią się małymi rybami oraz glonami, jednak zdarza im się upolować też człowieka. Często są udomawiane przez Trytony.
Elf
Jest to małe stworzonko o słabo rozwiniętej inteligencji używane lub wyczarowywane przez czarodziejów do celów dekoracyjnych. Występują głównie w lasach i na polanach, a wyglądem przypominają małego człowieczka o wzroście do 5 cali o przezroczystych lub tęczowych skrzydełkach. Są obdarzone słabą mocą magiczną, która jednak pozwala im odstraszać drapieżniki takie jak lelek wróżebnik. Choć kłótliwe, mogą być z łatwością namówione do odgrywania roli dekoracji przez ich wrodzoną próżność. Porozumiewają się ze sobą za pomocą brzęczenia, a rozmnażają się za pomocą jaj, których samica jest w stanie złożyć nawet do pięćdziesięciu za jednym razem na spodzie liścia. Po jakimś czasie wykluwają się z nich barwne larwy, które później tworzą kokony, z których wykluwają się w pełni uformowane elfy. Skrzydła elfów są składnikiem wielu eliksirów, jednak wyrwanie ich wywołuje u stworzenia dużą irytację.
Ghul
Wyjątkowo brzydkie magiczne stworzenie, przypomina wstrętnego olbrzyma z dużymi, wystającymi zębami. Nie jest niebezpieczny, w najgorszym wypadku natarczywy dla człowieka, który się na niego natknie. Zamieszkuje często strychy, piwnice i stodoły w domach czarodziejów żywiąc się pająkami i kretami. Może się naprzykrzyć przez swoje zawodzenie i uderzanie lub rzucanie różnymi przedmiotami. W Urzędzie Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami istnieje Brygada Specjalna zajmująca się usuwaniem ghuli z budynków, które przechodzą w posiadanie mugoli. Przez czarodziejów bywa traktowany jako zwierzątko domowe.
Gnom
Spotykany w północnej Europie oraz Ameryce, gnom jest pospolitym szkodnikiem ogrodowym mieszkającym w norach wydrążonych w ziemi. Ma stopę wzrostu, nieproporcjonalnie dużą głowę, kościste stopy i ostre zęby. Aby pozbyć się gnoma z ogrodu, należy kręcić nim wokół siebie za nogi aż dostanie zawrotu głowy, a następnie wyrzucić za płot. Jeśli zapomni skąd przybył to najpewniej nie powróci. Można też użyć wozaka, ale w ostatnich czasach wielu czarodziejów uważa tę metodę pozbywania się gnomów za zbyt brutalną i wobec tego rzadko się ją stosuje. Nie są określane jako stworzenia inteligentne, gdy zaczyna się odganianie wychodzą ze swoich nor, aby popatrzeć. Żywią się warzywami z zainfekowanych przez siebie ogrodów lecz odstraszają przy tym inne szkodniki.
Lelek Wróżebnik
Magiczny ptak przypominający małego, chudego sępa o zielonkawym upierzeniu. Pochodzi z Wielkiej Brytanii i Irlandii, ale spotykany też w innych rejonach północnej Europy. Budują gniazda w kształcie łez na ciernistych drzewach i opuszczają je tylko podczas ulewnego deszczu. Jest to wyjątkowo nieśmiałe stworzenie, które żywi się dużymi owadami i elfami. Wydaje niskie, drżące dźwięki, które kiedyś uważano, że zwiastują śmierć. Z tego powodu czarodzieje unikali ich gniazd, a niektórzy wręcz dostawali ataku serca, gdy niespodziewanie go usłyszeli. Odkąd jednak badania pokazały, że krzyk lelka w cale nie zabija, a zwiastuje deszcz stał się on modnym zwierzątkiem domowym przepowiadającym pogodę. Jest jednak dość uciążliwy w zimie, gdyż jęczy cały czas w nocy. Pióra lelka nie nadają się do pisania, ponieważ odpychają atrament.
Lunaballa
Lunaballa jest niezwykle nieśmiałym stworzeniem, które opuszcza swoją norę jedynie podczas pełni księżyca. Ma gładkie, blado-szare ciało, wyłupiaste okrągłe oczy na czubku głowy i cztery wrzecionowate nogi o wielkich płaskich stopach. Podczas pełni lunaballe wykonują tylnymi nogami skomplikowane tańce. Podejrzewa się, że jest to rodzaj zalotów (owe tańce często pozostawiają w zbożu ślady w postaci zawiłych geometrycznych wzorów, które stanowią wielką zagadkę dla mugoli). Obserwowanie tańca lunaballi w świetle księżyca jest fascynującym przeżyciem, może być również bardzo opłacalne, bo jeśli przed wschodem słońca zbierze się ich srebrzyste odchody i rozsypie na grządkach z magicznymi ziołami i na rabatach z kwiatami, rośliny urosną bardzo szybko i będą wyjątkowo silne. Lunaballe spotyka się na całym świecie.
Memortek
Występujący w północnej Europie i Ameryce Memortek jest malutkim, niebieskim, cętkowanym ptaszkiem, który żywi się małymi owadami. Przez całe życie jest niemy, a tuż przed śmiercią wydaje długi krzyk składający się ze wszystkich dźwięków, jakie słyszał w życiu, wyśpiewanych w odwrotnej kolejności. Pióra memortka wchodzą w skład veritaserum i eliksirów wspomagających pamięć.
Nieśmiałek
Niewielkie (do ośmiu cali) stworzenie wyglądające jakby składało się z kory, gałązek i pary brązowych oczek zamieszkujące lasy zachodniej Anglii, południowych Niemiec oraz Skandynawii. Żywi się kornikami i jajeczkami elfów, zajmuje się pilnowaniem drzew. Trudno go zauważysz, szczególnie biorąc pod uwagę jego nieśmiałość i pokojowe nastawienie ale gdy coś lub ktoś próbuje zagrozić drzewu, które uznaje za swój dom rzuca się na tą osobę i stara się wydrapać jej oczy swoimi długimi palcami. Posiada również zęby. Nieśmiałki szczególnie upodobały sobie drzewa, z których wytwarza się różdżki dlatego warto odciągnąć ich uwagę kornikami nim pobierze się trochę drewna.
Pufek
Okrągłe, malutkie stworzenia o kremowo-szarym i mięciutkim futerku. Są bardzo popularnym zwierzątkiem domowym, gdyż mają niskie wymagania, nie sprawiają problemów i lubią być przytulane, a nawet podrzucane. Zadowolenie wyrażają mruczeniem. Pufek posiada długi, cienki, różowy język, który czasem wysuwa szukając jedzenia, a zje prawie wszystko wliczając w to odpadki, pająki, a nawet smarki z nosa swojego opiekuna. Dzieci je uwielbiają i lubią mieć je w domu. Pufki są spotykane na całym świecie, istnieją również inne odmiany tych stworzeń jak na przykład puszki pigmejskie.
Skrzydlaty Koń (zwany czasem pegazem)
Skrzydlate konie występują na całym świecie i podobno mają moc zdolną do wyleczenia nawet śmiertelnie chorego człowieka pod warunkiem, że ten kiedyś kogoś pokochał. Istnieje wiele różnych ras, między innymi abraksan (niezwykle silny gigantyczny koń maści palomino), aetonan (kasztanowaty, popularny w Wielkiej Brytanii i Irlandii), granian (myszaty, wyjątkowo szybki) i rzadki tesnal (kary, może być niewidzialny, wielu czarodziejów uważa, że przynosi pecha). Właściciele skrzydlatych koni mają obowiązek rzucać na nie regularnie zaklęcie zwodzące. Jego klasyfikacja waha się od XX do XXXX w zależności od rasy i jej wymagań.
Żabert
Żabert jest stworzeniem nadrzewnym pochodzącym z Ameryki Południowej występującym teraz na całym świecie. Z wyglądu przypomina krzyżówkę małpy z żabą jednak jego najbardziej charakterystyczną cechą żaberta jest duży bąbel pośrodku czoła, który zaczyna błyszczeć na czerwono, gdy zwierze wyczuje zagrożenie. Z głowy wyrastają mu krótkie rogi, a jego szerokie usta sprawiają wrażenie, jakby cały czas się uśmiechał, ukazując przy tym ostre jak brzytwa zęby. Pokryty jest zieloną cętkowaną skórą i posiada błony pławne, a dzięki swoim długim i giętkim kończynom porusza się pośród gałęzi niczym orangutan. Żabert żywi się głównie małymi jaszczurkami i ptakami. W przeszłości amerykańscy czarodzieje trzymali żaberty w ogródkach, aby ostrzegały ich przed zbliżającymi się mugolami, ale Międzynarodowa Konfederacja Czarodziejów wprowadziła kary, które w dużym stopniu ukróciły ten proceder, gdyż widok drzewa pełnego błyskających światełek żabertów wzbudzał zdziwienie zbyt wielu mugoli, którzy dopytywali się swoich sąsiadów, dlaczego w czerwcu zapalają na drzewkach bożonarodzeniowe lampki.

( Klasyfikacja XXX ) - materiał na V i VI rok nauki w Hogwarcie

Spoiler:

Bahanka
Bahanki są często mylone z elfami, chociaż stanowią oddzielne gatunki. Oba stworzenia wyglądają jak malutki człowieczek, ale ciałko Bahanki pokrywa grube czarne futro, ma też dwie pary rąk i nóg. Jej skrzydła przypominają skrzydła żuka, posiada też dwa rzędy ostrych, jadowitych zębów i w przypadku ugryzienia wymagają podania antidotum. Lubują się w chłodniejszym klimacie dlatego można je spotkać w całej północnej Europie i Ameryce, uważane są za szkodniki chowając się na przykład w zasłonach. Składają do pięciuset czarnych jaj na raz, które następnie zakopują. Młode wykluwają się po dwóch, trzech tygodniach. Dostępne są specyfiki paraliżujące bahanki, których używa się w celu pozbycia się ich z zainfekowanego miejsca.
Błotoryj
Błotoryj zamieszkuje podmokłe tereny Europy i obu Ameryk żywiąc się małymi ssakami jednak najbardziej lubi mandragory. Może być niebezpieczny dla człowieka, gdyż zdarza mu się poranić nogi przechodzących przez bagno osób dzięki swoim ostrym zębom. Pozostając w bezruchu przypomina kłodę, lecz jeśli się dobrze przyjrzeć można dostrzec jego płetwiaste łapy. Porusza się pływają i pełzając.
Chochlik
Znane ze swojej złośliwości i upodobania do płatania psikusów potrafią być znacznie groźniejsze niż na to wyglądają. Są w stanie unieść dorosłego czarodzieja za uszy i zabrać na przykład na szczyt budynku, co świadczy o ich sporej sile. Chochliki mają humanoidalny kształt osiągając do ośmiu cali wysokości. Nie są pokryte żadnymi włosami, ich skóra ma elektrycznie niebieską barwę, oczy są czarne, a choć nie posiadają skrzydeł to potrafią latać. Mogą być bardzo niszczycielskie. Wydają wysokie dźwięki zrozumiałe tylko dla nich samych i pochodzą z Kornwalii.
Ciamarnica
Żyją na dnie Morza Północnego, te proste stworzenia osiągające długość dziesięciu cali, składają się z otworu gębowego i woreczka z jadem. Owy jad wykorzystywany jest przez nie do obrony przed drapieżnikami. Posiada on również magiczne właściwości i jest używany przez czarodzei do warzenia eliksirów, jednak pozyskiwanie go odbywać się musi pod ścisłą kontrolą Ministerstwa. Trytony z kolei wykorzystują ciamarnice jako broń.
Hipogryf
Hipogryf to stworzenie o głowie, przednich nogach oraz skrzydłach orła i tułowiu konia, jest również wielkości tego drugiego zwierzęcia. Można go oswoić i na nim latać jednak wymaga to specjalistycznej wiedzy i doświadczenia. Należy podejść do hipogryfa zachowując z nim kontakt wzrokowy i ukłonić się. Jeśli zwierzę odpowie tym samym można się do niego bez problemu zbliżyć, jednak jeśli tak się nie stanie lepiej czym prędzej się oddalić. Jest wyjątkowo dumnym stworzeniem i obrażanie go może skończyć się dla danej osoby bardzo nieszczęśliwie. Hipogryfy budują gniazda na ziemi ryją w niej w poszukiwaniu pożywienia, które stanowią owady, ale czasem też małe ptaki i ssaki. Rozmnażają się składając jedno jajo, z którego po dwudziestu czterech godzinach wykluwa się pisklę. Po tygodniu jest gotowe do lotu, lecz potrzebuje kilku miesięcy nim nabierze siły na dalekie wyprawy u boku rodzica. Stworzenia te pochodzą z Europy jednak obecnie spotykane są już na całym świecie.
Kołkogonek
Są to demony przypominające z wyglądu prosiaki o długich nogach, serdelkowatych ogonach i wąskich, czarnych oczach. Wkradają się do chlewów w rejonach rolniczych i ssą mleko zwykłej maciory wraz z jej młodymi. Im dłużej zostanie na gospodarstwie i im większy urośnie, tym dłużej na gospodarzu będzie ciążyła zła passa. Kołkogonek jest wyjątkowo szybki i trudny do schwytania, ale jeśli zostanie przepędzony za granice gospodarstwa przez całkowicie białego psa, nigdy już do niego nie powróci. Urząd Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami (Sekcja Szkodników) trzyma specjalnie w tym celu dwanaście ogarów albinosów. Występują w Europie, Rosji i Ameryce.
Korniczak
Korniczaki zagnieżdżają się pod deskami podłogowymi w domach i żywią zanieczyszczeniami produkując przy tym wydzielinę, która powoduje butwienie fundamentów. Można rozpoznać ich obecność po intensywnym odorze zgnilizny. Nie niepokojony przypomina kupkę zielonkawych grzybów z oczami, ale przestraszony zrywa się na liczne wrzecionowate nogi i ucieka. Można się ich pozbyć przy użyciu zaklęcia czyszczącego, ale jeśli za bardzo urosną to należy skontaktować się z Urzędem Kontroli nad Magicznymi Stworzeniami (Sekcja Szkodników), gdyż mogą przyczynić się do zawalenia domu. Rozcieńczona wydzielina korniczaka używana jest w niektórych magicznych środkach czyszczących.
Langustnik Ladaco
To stworzenie występuje na skalistych wybrzeżach całej Europy i wyglądem przypomina homara. Osiąga ono długość dwóch cali i jest szare w ciemnozielone plamki. W przypadku nierozpoznania i zjedzenia można liczyć się z wysoką gorączką i zielonym zabarwieniem twarzy. Ugryzienie zaś sprawia, że osoba która go doświadczyła ma wyjątkowego pecha przez cały następny tydzień i powinna wystrzegać się ryzykownych sytuacji.
Niuchacz
To bardzo przyjazne ludziom stworzenie, które jednak nie nadaje się do trzymania w warunkach domowych. Ze względu na swoje zamiłowanie do błyskotek, wykorzystywane jest przez czarodziejów do poszukiwania skarbów. Zamieszkują całą Wielką Brytanię, w wydrążonych w ziemie norach. Wyglądem przypominają duże, czarne krety pokryte puszystym futrem. Posiadają długi ryjek oraz dwie pary łap zakończonych pazurami, idealnymi do kopania w ziemi. W jednym miocie znajduje się od sześciu do ośmiu młodych.
Pogrebin
Ten pochodzący z Rosji demon osiąga najwyżej stopę wzrostu i z wyglądu przypomina małego człowieczka o włochatym ciele i gładkiej, nieproporcjonalnie dużej głowie. Lubią one przyczajać się na ludzi i kryć w ich cieniu, a gdy ci się odwrócą, kulą się przypominając szary, okrągły kamień. Jeśli Pogrebin wystarczająco długo będzie towarzyszył człowiekowi, tego zacznie w końcu ogarniać przygnębienie, a w końcu popadnie w depresję. Jeśli ofiara padnie na kolana i zacznie rozpaczać nad bezsensownością życia, demon rzuci się na nią z zamiarem pożarcia. Można się jednak z łatwością od niego opędzić prostymi zaklęciami otumaniającymi. Równie dobrym sposobem jest kopnięcie go.
Salamandra
To ognista jaszczurka, która rodzi się w ogniu i żywi płomieniami. Żyje tylko tak długo jak długo pali się ogień, z którego powstała. Na początku jest biała, lecz później przybiera niebieski, albo szkarłatny kolor w zależności od temperatury swojego otoczenia. Odseparowana od ognia jest w stanie przeżyć do 6 godzin, regularnie karmiona pieprzem. Jej krew ma potężne właściwości regenerujące i lecznicze, a używana jest na przykład do ważenia eliksiru dodającego wigoru.
Szczuroszczet
Stworzenie to przypomina dużego, wodnego szczura pozbawionego sierści. Na całej długość jego grzbietu znajduje się narośl przypominająca pierścienicę morską. Owa narośl, nazywana czasem “czółkami” ma właściwości przeciwzapalne i może być używana przy okładach na otwarte albo zabliźniające się rany. Spożycie marynowanej narośli zwiększa odporność na zaklęcia i uroki, ale przedawkowanie grozi wyrośnięciem fioletowych włosów na uszach. Szczuroszczet jest gatunkiem rodzimym Wielkiej Brytani.
Szpiczak
Zwierzę to do złudzenia przypomina jeża osiągając do 15cm długości, jednak w przeciwieństwie do niego może być szkodnikiem. Jeśli gospodarz znajdzie go przed domem i zaoferuje mu jedzenie, Szpiczak uzna to za próbę zwabienia go w pułapkę i w odwecie zniszczy mu ogród. Występują w Północnej Europie i Ameryce. Igły Szpiczaka wykorzystywane są w eliksirach.
Toksyczek
Jest to wywodzący się z Afryki ślimak, który ciągle zmienia kolor i pozostawia za sobą toksyczny śluz, który wysusza i wypala całą roślinność. Obecnie trzymany jest w roli zwierzątka domowego na całym świecie, a jego śluz jest jedną z niewielu substancji zabijających Chorbotki.

( Klasyfikacja XXXX ) - materiał na VI i VII rok nauki w Hogwarcie

Spoiler:

Centaur
Stworzenia te, choć dzięki swojej inteligencji bliższe są istotom, na własne życzenie zostały zakwalifikowane przez Ministerstwo Magii jako bestie. Nie potrzebują pomocy czarodziejów w ukrywaniu się przed mugolami, gdyż same władają pewnym rodzajami magii. Uważa się, że są biegłe w magicznym leczeniu, wróżeniu, łucznictwie i astronomii. Centaury żyją w stadach od dziesięciu do pięćdziesięciu osobników i zamieszkują duże, dzikie lasy w całej Europie. Pochodzą z Grecji. Stworzenia te są bardzo dumne i honorowe, wyjątkowo łatwo je urazić. Niechętnie pomagają ludziom, gdyż uważają to za “usługiwanie” im. Są uparte i nie łatwo przekonać je do zmiany zdania. Nie przepadają ani za mugolami, ani za czarodziejami i nie widząc pomiędzy nimi większej różnicy.
Demimoz
Demimoz to magiczne stworzenie pochodzące z Dalekiego Wschodu, które wyglądem i posturą przypomina szympansa. Pokryte jest srebrzystymi włosami, używanymi przez czarodziejów do przędzenia peleryn-niewidek. Wytropić demimoza są w stanie tylko specjalnie przeszkoleni czarodzieje, gdyż potrafią one do pewnego stopnia przewidywać przyszłość i stać się niewidzialnymi w przypadku wyczucia zagrożenia. Stworzenia te opiekują się żmijoptakami.
Erlking
Pochodzą z Niemiec i tam też są najczęściej spotykane. Podobne są do skrzatów domowych, lecz mają od nich bardziej szpiczaste twarze i osiągają tylko do trzech stóp wzrostu. Potrafią wydawać z siebie piskliwy chichot, który bardzo podoba się dzieciom, które wabią z dala od opiekunów w celu pożarcia. Poza nimi żywią się też drobnymi kręgowcami. Odpowiednie rozpoznanie erklinga jest więc bardzo ważne, zaś w celu odpędzenia go posłużyć mogą nawet proste czary. Ponieważ Niemieckie Ministerstwo Magii wprowadziło surowy nadzór nad tymi stworzeniami, w ostatnich latach liczba ataków na dzieci znacząco zmalała.
Feniks
Szkarłatny ptak wielkości łabędzia, o złotych szponach, dziobie i ogonie. Stworzenia te obdarzone są ogromną mocą magiczną, a ich pióra wykorzystywane są jako rdzenie różdżek. Feniksy potrafią przenosić ogromne ciężary, a ich łzy mają silnie lecznicze właściwości. Mogą żyć wiecznie poprzez odradzanie się z własnych popiołów po śmierci, która następuje przez samospalenie. Pieśń tych ptaków określana jest jako nieziemska i uważa się, że umacnia ona odwagę osób o czystym sercu zasiewając przy tym strach u osób z sercem nieczystym. Potrafią pojawiać się i znikać w dowolnym miejscu. Są to dość rzadko spotykane stworzenia, a ich naturalnym miejscem występowania są Egipt, Indie i Chiny. Zostały zaklasyfikowane jako XXXX nie dlatego że są niebezpieczne, lecz dlatego że oswojenie ich jest wyjątkowo trudne i do tej pory udało się jedynie nielicznym czarodziejom. Stanowią wspaniałych i lojalnych kompanów. Mówi się, że mogą opuścić człowieka tylko jeśli ten zacznie parać się czarną magią, lecz takie osoby z reguły i tak mają niewielkie szanse na oswojenie feniksa.
Garboród
Bardzo agresywne szaro-fioletowe, czworonożne stworzenie zamieszkujące niegdyś górzyste tereny Europy. Obecne na całym świecie pozostało jedynie kilka ich sztuk. Jak nazwa wskazuje, garboróg posiada garb na grzbiecie oraz dwa ostre rogi. Widywany był jako wierzchowiec górskich trolli, ale częściej spotykało się trolle pokryte ranami i bliznami po ataku tego zwierzęcia. Sproszkowany róg garboroga jest składnikiem wielu eliksirów, lecz z powodu trudności w pozyskiwaniu i prawie całkowitym wymarciu gatunku osiąga ogromne ceny na rynku. Skóra stworzenia grubsza jest nawet od smoczej czemu zawdzięcza odporność na zaklęcia i uroki.
Gryf
Gryf ma przednie łapy i głowę orła, zaś tylne łapy i ciało lwa. Mówi się, że tylko osobniki płci żeńskiej posiadają skrzydła. Gryfy obdarzone są gwałtownym charakterem i żywią się surowym mięsem - potrafią więc z łatwością zabić i pożreć człowieka, choć częściej polują na konie i bydło. Gniazda zakładają wysoko w górach i największe ich skupiska znajdują się w ich rodzimej Grecji, skąd znane są przypadki ich oswojenia. W całej Europie wykorzystywane są jednak przez czarodziejów do pilnowania skarbów. Podobnie jak Godrykowi Gryffindorowi, gryfom przypisuje się waleczność, odwagę i wytrwałość.
Jednorożec
Są to konie o perłowo białej sierści obdarzone długim, srebrnym rogiem oraz sporą mocą magiczną. Uważane za najbardziej niewinne i łagodne istoty na świecie zasługują na ogromny szacunek, co tłumaczy ich klasyfikację XXXX. Chronione są nawet przez izolujące się centaury. Zabicie jednorożca uważane jest za wielką zbrodnię i podobno grozi nałożeniem klątwy. Dorosłe osobniki wolą dotyk kobiety, lecz młode bywają bardziej ufne tolerując też chłopców. Źrebięta jednorożców są koloru złotego, wszystkie zaś roztaczają jasną poświatę. Ich róg oraz włosy używane są w eliksirach i różdżkarstwie, za to krew ma właściwości silnie regenerujące i odmładzające potrafiąc uratować istotę będącą o cal od śmierci. Ciężko jest wytropić jednorożca, gdyż unikają one ludzi i są bardzo szybkie. Zdarzały się bardzo rzadkie przypadki, gdy same podchodziły wyczuwając istotę o czystym sercu.
Kappa
Wodne demony wywodzące się z Japonii, które wyglądem przypominają pokryte rypią łuską małpy o wzroście kilkuletniego dziecka. Na ich głowie znajduje się lejek wypełniony wodą, jeśli się z niego wyleje to Kappa straci moc. Zamieszkują płytkie rzeki i sadzawki w kraju swojego pochodzenia i są z natury złośliwe, choć zdarzają się bardziej krwiożercze osobniki, które porywają i topią dzieci. Choć przy kontakcie ze stworzeniem należy zachować ostrożność, da się je oswoić karmiąc ogórkami z wyrytym swoim imieniem, albo przepędzić ogniem. Oswojony Kappa może pomóc rolnikom w irygacji pól i leczeniu chorób, jest też ponoć miłym towarzyszem.
Kelpia
Demon zamieszkujący słodkie wody Irlandii i Wielkiej Brytanii, ukazujący się zwykle pod postacią konia albo węża morskiego. Kelpia jest jednak w stanie dowolnie zmienić swój wygląd. Podobno bywa udomawiana przez Trytony, które traktują je jak wierzchowce. Dla ludzi może stanowić śmiertelne zagrożenie, gdyż po zwabieniu niczego nie spodziewającej się ofiary na swój grzbiet nurkuje z nią na dno jeziora, gdzie następnie pożera. Można się przed nią bronić zakładając jej uprząż za pomocą specjalnego zaklęcia, po czym staje się niegroźna.
Sfinks
Stworzenie posiada ludzką głowę i ciało lwa, a krajem jego pochodzenia jest Egipt. Od ponad tysiąca lat wykorzystywane przez czarodziejów do pilnowania skarbów, jest niebezpieczne tylko jeśli ktoś usiłuje go wykraść. W sytuacji przypadkowego napotkania można się wycofać bez obawy o życie. Sfinksy posługują się ludzką mową i używają jej do tworzenia zagadek i łamigłówek. Są bardzo inteligentne i uwielbiają rebusy, lecz jeśli czarodziejowi uda się poprawnie odpowiedzieć otrzyma dostęp do strzeżonego przez stworzenie skarbu. Zła odpowiedź sprawi, że sfinks zaatakuje.
Troll
Humanoidalne stworzenia osiągające do 12 stóp wzrostu, choć obdarzone są ogromną siłą fizyczną to są przy tym wyjątkowo głupie. Są z natury agresywne i brutalne, lecz można spróbować porozumieć się z nimi za pomocą prostego języka, chrząknięć i pokazywania palcami. Jedzą surowe mięso i zamieszkują góry, lasy oraz przyrzecza. Niektórzy trenują je do roli ochroniarzy. Trolle nie mają żadnej mocy magicznej, lecz potrafią być bardzo niebezpieczne dla ludzi. Ich relacje opierają się na sile, gdzie słabsze osobniki są wypędzane, albo zabijane.
Tryton
Zwane również syrenami albo selkie, na całym świecie istnieje wiele ich rodzajów, które potrafią się znacząco różnić się od siebie fizycznie i behawioralne. Tak jak centaury, zostały zaklasyfikowane jakie bestie na swoje własne życzenie, choć znane są ze swojej ponadprzeciętnej inteligencji. W przeciwieństwie jednak do nich, są znacznie mniej uprzedzone do ludzi, choć nadal należy zachować rozwagę przy kontakcie z nimi. Trytony budują struktury mieszkalne i żyją w koloniach na dnie wód wykorzystując wiele bardziej prymitywnych gatunków w codziennym życiu, np ciamarnice, druzgotki albo kelpie. Ich struktury społeczne podobne są ludzkim. Znajdując się pod wodą można zrozumieć ich mowę, na powierzchni jest to możliwe tylko jeśli zna się język trytoński. Jako rozumne i czujące istoty, trytony zasługują na szacunek czarodziejów i to z tego powodu przyznano im kategorię XXXX, mimo że z natury nie są specjalnie agresywne.
Znikacz
Gatunek pod ścisłą ochroną, otrzymał kategorię XXXX ze względu na wysokie kary grożące za złapanie, albo skrzywdzenie go. Jest to mały, okrągły ptak o złotych piórach i oczach przypominających kamienie szlachetne, za które (między innymi) został doprowadzony niemal do wyginięcia. Znikasz posiada długi, wąski dziób oraz parę wyjątkowo zwrotnych skrzydeł pozwalających mu szybko latać, a przy tym zręcznie zmieniać kierunek lotu. Kiedyś służył jako znicz używany w meczach Quidditcha, a polowanie na nie było popularną rozrywką dla czarodziejów. W Somerset znajduje się rezerwat znikaczy.
Żmijoptak
Jest to upierzone i uskrzydlone stworzenie o ciele węża pochodzące z Dalekiego Wschodu i Indii. Może osiągać do piętnastu stóp długości. Choć błyszczące, seledynowe łuski żmijoptaków wyglądają z punktu widzenia człowieka bardzo efektownie, a żywią się głównie gryzoniami i ptakami to należy uważać przy kontakcie z nimi. Z natury są bowiem bardzo agresywne i atakują wszystkich, którzy się do nich zbliżą, szczególnie gdy bronią swoich jaj. Ich skorupki zrobione są z najczystszego srebra, co często kusi kłusowników. Stworzenia te obdarzone są umiejętnością zmieniania swoich rozmiarów w zależności od dostępnej przestrzeni.

Wto Lip 10, 2018 11:47 am

Jeśli nie wrzucałeś na wikię, Isaac to koniecznie wrzuć. Ogólnie całość wydaje się bardzo spoko!
Wybacz, że tyle to trwało, w sumie już nie pamiętam czy coś Ci o tym mówiłam czy nie, a powinnam patrząc na rok.
Jak wrzucisz to od razu przenieś do archiwum (chyba że nie masz dostępu to daj znać).

Nie Lip 22, 2018 2:20 am

http://pl.magiclullaby.wikia.com/wiki/%22Fantastyczne_Zwierz%C4%99ta%22_Newt_Scamander#.28_Klasyfikacja_XXXX_.29_-_materia.C5.82_na_VI_i_VII_rok_nauki_w_Hogwarcie

Chyba nie mam, albo nie wiem jak to zrobić

Fantastyczne Zwierzęta, Newt Scamander (UKOŃCZONY)

Fantastyczne Zwierzęta, Newt Scamander (UKOŃCZONY)

Re: Fantastyczne Zwierzęta, Newt Scamander (UKOŃCZONY)

Re: Fantastyczne Zwierzęta, Newt Scamander (UKOŃCZONY)

Re: Fantastyczne Zwierzęta, Newt Scamander (UKOŃCZONY)