Septimus Sewer [dorosły]

Imię i nazwisko: Septimus Sewer
Data urodzenia: 5 maja 1928 r.
Czystość krwi: półkrwi
Była szkoła: Ilvemorny (Horned Serpent)
Praca: nauczyciel eliksirów, dawniej uzdrowiciel
Różdżka: 11 cali, sierść kelpie, głóg, giętka
Widok z Ain Eingarp: W tym lustrze ujrzałby zapewne siebie z Lilianą, trzymającą na rękach ich dziecko. Mimo iż tak poważnie go zawiodła, doprowadzając niemalże do jego śmierci, byłby gotów jej wybaczyć, gdyż była ona jego pierwszą i jedyną miłością, stąd też uczucie względem niej zawsze pozostanie w nim żywe.
Przykładowy Post: Septimus Sewer (właściwie Richard MacAndrew) przyszedł na świat 5 maja 1928 r. w stanie Massachusetts, jako syn czystokrwistej czarownicy i mugolaka. Matka zmarła podczas jego narodzin, za co ojciec go znienawidził i przez całe życie obwiniał. Po śmierci żony zaczął nałogowo pić, co wzmogło jego agresję. Na wskutek takiego stanu rzeczy Septimus trafił pod opiekę swojej samotnej ciotki, która również nie potrafiła okazać mu ciepłych uczuć, gdyż była osobą zgorzkniałą i nieprzyjemną w obyciu. Septimus ukończył szkołę magii Ilvermorny, gdzie trafił do domu o nazwie Horned Serpent. Już od najmłodszych lat wykazywał się dużą pomysłowością i talentem do eliksirów. Był to jedyny przedmiot w szkole, z którego był naprawdę dobry. Poza tym uczył się dość przeciętnie. Z wolna rozwijał swoje zainteresowania i ambicje. Choć był inteligentny i kreatywny, brakowało mu motywacji. Podczas pobytu w szkole poznał dziewczynę, która kilka lat później została jego narzeczoną. Miała na imię Liliana i była dla niego wszystkim, jednak nie okazała się godna gorącego i namiętnego uczucia, jakim ją obdarzył. Niedługo po ukończeniu szkoły zyskał posadę uzdrowiciela w szpitalu i był pewien, że jego życie szczęśliwie się ułoży, jednak nie było mu to dane. Liliana należała bowiem do szajki przestępczej, na czele której stał jej brat. Kiedy doszło do morderstwa, podstępna kobieta uwikłała w ową zbrodnię Septimusa, który będąc młody i głupi, ufał jej bezgranicznie, toteż bez trudu zdołała go wrobić, także został aresztowany zamiast prawdziwego mordercy. Postawiono go przed sądem, a następnie wydano nań wyrok śmierci, gdyż wszystkie dowody wskazywały na jego udział w zbrodni. Wśród strażników więziennych znajdował się jednak pewien mężczyzna posiadający rzadką zdolność czytania w myślach, zwaną legilimencją, niemniej wszyscy mieli go za szaleńca, toteż nikt nie traktował go na poważnie. On jednakże doskonale wiedział, że skazaniec w rzeczywistości był niewinny, więc postanowił mu pomóc i na kilka dni przed egzekucją zdołał zorganizować dlań ucieczkę oraz załatwić wizę na wyjazd do Wielkiej Brytanii. W ten oto sposób Septimus przybył z rodzinnej Ameryki do Europy, zmieniając imię i nazwisko, jakie dotychczas nosił poprzez wyrobienie sobie nowych dokumentów tożsamości. Przybywszy do Zjednoczonego Królestwa, przez czas jakiś pracował w św. Mungu jako uzdrowiciel. Podjął się również studiów z dziedziny alchemii, pod okiem jednego z wybitnych alchemików, podającego się za potomka Nicolasa Flamela. Przez wiele lat żył w lęku, iż zostanie odnaleziony, gdyż krótko po jego ucieczce do brytyjskiego Ministerstwa Magii zostały wysłane listy gończe w celu odnalezienia zbiegłego więźnia. Nie założył rodziny, gdyż nie zdołał ponownie się zakochać. W końcu zdecydował się na pracę w swoim wymarzonym zawodzie, na stanowisku nauczyciela.  W tym celu przybył do Hogwartu i po rozmowie kwalifikacyjnej, dyrektor Albus Dumbeldore zatrudnił go w charakterze nauczyciela od eliksirów. Obecnie świeżo mianowany profesor ma 50 lat. Jest szczupłym, wysokim i przystojnym mężczyzną, mierzącym 185 cm wzrostu. Posiada siwe (niegdyś ciemne) włosy i brązowe oczy. Dawniej nosił zarost, teraz jednak zupełnie go zgolił. Ubiera się schludnie i porządnie. Nosi okulary, eleganckie szaty i garnitury. Jest surowym i wymagającym nauczycielem, ale sprawiedliwym. Wszystkich uczniów traktuje równo, bez względu na ich pochodzenie czy przynależność. Docenia ich pracowitość i starania. Z pracownikami Hogwartu stara się pozostawać w dobrych stosunkach. Najlepsze relacje utrzymuje z profesorem Slughornem, z którym łączy ich wspólna pasja do eliksirów. Z charakteru jest człowiekiem opanowanym, spokojnym i poważnym. Rzadko unosi się gniewem i emocjami. Cechuje go zdrowy rozsądek i trzeźwe, racjonalne myślenie, którego nabył po przeżytych doświadczeniach. Trudno jednak było mu pogodzić się ze stratą ukochanej i przystosowaniem do zupełnie nowego życia. Jednak owe przeżycia umocniły go i zahartowały jego charakter, a także sprawiły, iż nabrał dystansu i nieufności do otoczenia. Dawniej był człowiekiem skonfliktowanym w swoich przekonaniach i naturze, przechodzącym przez okres zawirowań, o niestabilnej sytuacji życiowej, z wiekiem jednakże zyskał spokój umysłu i stabilność emocjonalną. Jest typem samotnika i mola książkowego. Lubi literaturę i muzykę klasyczną. Ceni sobie spokój, ciszę i prywatność. Jest formalistą o dość sztywnym sposobie bycia. Twardo trzyma się swoich zasad. Cechuje go skrupulatność i drobiazgowość we wszystkim, co robi.